Ένα μικρό σε μήκος ρέμα των ορεινών Τρικάλων που κινείται μέσα στα πυκνά ελατοδάση που σκεπάζουν τους επιβλητικούς όγκους στα ανατολικά της Πίνδου. Το Κρανιώτικο ρέμα πήρε το όνομα του από το κεφαλοχώρι της Κρανιάς Ασπροποτάμου που είναι χτισμένο στις όχθες του. Το ρέμα δημιουργείται στη θέση Γκολέμι λίγα χιλιόμετρα ανατολικά από το χωριό και στα νερά του συμβάλλουν πολλά μικρότερα ρέματα και πηγές που κατεβαίνουν από την Τριγγία (2.204 μ.), την Μπούτζα (2.135 μ.), την Τσουάνια (1.840 μ.) και τον Γκουτζά (1.938 μ.). Το συνολικό του μήκος φτάνει τα 7,5 περίπου χιλιόμετρα και η κατεύθυνση του είναι από τα ανατολικά προς τα δυτικά γύρω από τους νότιους πρόποδες της Τριγγίας. Το Κρανιώτικο ενώνεται με το Σκλινιασιώτικο ρέμα που έρχεται από τα βόρεια και το χωριό Στεφάνι, μόλις 800 μ. βόρεια της Κρανιάς και συνεχίζει προς τα δυτικά για 6 ακόμα χιλιόμετρα όπου και εκβάλλει στη θέση Τρία Ποτάμια στον Ασπροπόταμο. Ένας σχετικά βατός χωματόδρομος ξεκινάει από τη Κρανιά και ακολουθεί το ρέμα μέχρι το Γκολέμι πριν τραβερσάρει προς το Παλιοχώρι Τρικάλων. Μόλις ένα χιλιόμετρο από την Κρανιά και πριν τον οικισμό Κονάκια στέκεται και το όμορφο, πέτρινο γεφύρι του Γκίκα. Σε μεγάλες νεροποντές το Κρανιώτικο γίνεται ιδιαίτερα ορμητικό παρασέρνοντας μαζί του δέντρα και μεγάλες κροκάλες. Ο χωματόδρομος που κινείται δίπλα του προσφέρει την δυνατότητα να περπατήσει και να θαυμάσει κανείς το ορεινό ρέμα σε όλο σχεδόν το μήκος του, ενώ τα γύρω δάση είναι ιδανικά για εξερεύνηση και μικρές ανακαλύψεις.

Το Κρανιώτικο βρίσκεται μέσα σε ένα πυκνό δάσος ελάτης που αποτελείται κυρίως από μακεδονικά έλατα και υβρίδια με κεφαλληνιακή ελάτη, ενώ πιο ψηλά επικρατούν τα υποαλπικά λιβάδια. Άλλα δέντρα της περιοχής είναι τα μαυρόπευκα, οι οξιές, οι πικροκαστανιές, οι βελανιδιές, οι ιτιές, τα πλατάνια, τα σφενδάμια και βέβαια οι κρανιές από τις οποίες παίρνουν τα ονόματα τους χωριό και ρέμα. Περπατώντας στον χωματόδρομο μπορεί να συναντήσει κανείς σε μια μικρή απόσταση πολλά ενδιαφέροντα είδη της χλωρίδας της Πίνδου. Από αυτά ξεχωρίζουν η Achillea pindicola integrifolia, ο κόκκινος κρίνος Lilium chalcedonicum, το γεράνι Geranium versicolor, η Pinguicula crystallina hirtiflora, η ίριδα Iris sintenisii, ο Melittis melissophyllum, ο Stachys palustris και ο γάλανθος Galanthus reginae οlgae vernalis. Άλλα είδη είναι το γεράνι Geranium sanguineum, το αγριογαρύφαλλο Dianthus biflorus, η Saxifraga rotundifolia, η αγριοφράουλα Fragaria vesca, το Buglossoides purpurocaerulea, η Alkana pindicola, η βιόλα Viola odorata, το Doronicum columnae, η Petrorhagia obcordata, η καμπανούλα Campanula spatulata και οι ορχιδέες Epipactis helleborine, Epipactis microphylla, Gymnadenia conopsea, Himantoglossum jankae, Neottia ovata, Dactylorhiza saccifera, Anacamptis pyramidalis, Cephalanthera damasonium, C. longifolia, Orchis mascula, O. pallens, Ophrys apifera, O. zeusii και O. epirotica.

Η ορνιθοπανίδα της περιοχής είναι πλούσια και περιλαμβάνει πολλά ενδιαφέροντα είδη του δάσους. Στο Κρανιώτικο ζούνε πολλοί νεροκότσυφες, ενώ την άνοιξη καταφθάνουν σταχτοσουσουράδες. Από τα αρπακτικά στις γύρω κορφές και στο δάσος ζούνε χρυσαετοί, γερακίνες, σφηκιάρηδες, φιδαετοί, ξεφτέρια, σαΐνια, πετρίτες, βραχοκιρκίνεζα, μπούφοι, χουχουριστές και κουκουβάγιες. Στο δάσος ζούνε και πολλά είδη από δρυοκολάπτες, όπως ο μαύρος δρυοκολάπτης, ο πράσινος δρυοκολάπτης, ο πευκοδρυοκολάπτης και ο βαλκανικός δρυοκολάπτης.  Από τα μικροπούλια εδώ απαντώνται ο τρυποφράχτης, ο θαμνοψάλτης, ο κοκκινολαίμης, το αηδόνι, ο φοινίκουρος, ο καρβουνιάρης, ο μαυροσκούφης, ο βουνοτσιροβάκος, ο θαμνοτσιροβάκος, ο χρυσοβασιλίσκος, ο πυρροβασιλίσκος, η γαλαζοπαπαδίτσα, η σπάνια λοφιοπαπαδίτσα, η καστανοπαπαδίτσα, η ελατοπαπαδίτσα, ο αιγίθαλος, ο δεντροτσοπανάκος, ο χειμωνόσπινος, το φανέτο, το λούγαρο, ο κοκκοθραύστης, ο σπάνιος σταυρομύτης, το χρυσοτσίχλονο, το σιρλοτσίχλονο και το βουνοτσίχλονο. Άλλα είδη της περιοχής είναι η πετροπέρδικα, η μπεκάτσα, η φάσσα, το τρυγόνι, ο κούκος, το γιδοβύζι, η βουνοσταχτάρα, ο τσαλαπετεινός, ο μελισσοφάγος, η δεντροσταρήθρα, το μιλτοχελίδονο, η νεροκελάδα, ο σταχτοπετρόκλης, ο πυροκότσυφας, η τσίχλα, η γερακότσιχλα, ο κότσυφας, ο βουνοδεντροβάτης, ο αετομάχος, η κίσσα και ο κόρακας.

Από τα αμφίβια εδώ ζούνε πολλές σαλαμάνδρες, αλλά και κιτρινομπομπίνες, φρύνοι, γραικοβάτραχοι και πηδοβάτραχοι, ενώ στα πιο ψηλά σημεία υπάρχουν αλπικοί τρίτωνες. Από τα ερπετά συναντά κανείς γραικοχελώνες, μεσογειακές χελώνες, κονάκια, σαύρες της Ρούμελης, τρανόσαυρες, πρασινόσαυρες, τοιχογουστέρες, σαΐτες, νερόφιδα, στεφανοφόρουςς, σπιτόφιδα, δεντρογαλιές και οχιές. Από τα θηλαστικά σημαντική είναι η παρουσία της βίδρας, ενώ τα γύρω δάση και τα απομονωμένα ορεινά σημεία αποτελούν καταφύγιο για πολλά θαυμαστά θηλαστικά, όπως αρκούδες, λύκους, ζαρκάδια, αγριόγατους, αγριόχοιρους, αλεπούδες, ασβούς, δασοκούναβα, νυφίτσες, σκίουρους και δασομυωξούς. Η ιχθυοπανίδα του ρέματος περιλαμβάνει την ενδημική ιονική πέστροφα (Salmo farioides), το χέλι (Anguilla anguilla), την λιάρα (Telestes pleurobipunctatus), την ποταμοσαλιάρα (Salaria fluviatilis) και την πελοποννησιακή μπριάνα (Barbus peloponnesius).