Ένας θαλερός παραθαλάσσιος υγρότοπος της Τήνου που αποτελεί σημαντικό σταθμό ξεκούρασης, ανεφοδιασμού αλλά και αναπαραγωγής για πολλά είδη της ορνιθοπανίδας. Ο υγρότοπος βρίσκεται στο τέλος της πεδιάδας Κάτω Μέρη, της μεγαλύτερης και πιο εύφορης πεδιάδας της Τήνου που βρίσκεται στα βόρεια του νησιού. Δημιουργείται από πολλά εποχικά ρέματα που κατεβαίνουν από τους λόφους Πατέλα, Κυδωνιά και Προφήτη Ηλία και σχηματίζουν το μεγαλύτερο υδρογραφικό δίκτυο της Τήνου. Το κυρίως ρέμα ξεκινάει στα κεντρικά του νησιού, πάνω από το χωριό Λουτρά, περίπου 7 χλμ. από τον υγρότοπο και την ακτή. Συνεχίζει στην πεδιάδα της Κώμης και φτάνει στο Λιβάδι που είναι η βορειότερη χορτολιβαδική περιοχή της πεδιάδας Κάτω Μέρη. Ο υγρότοπος της Κολυμπήθρας είναι μια μόνιμη εκβολική λίμνη που φτάνει σε μέγεθος τα 9 στρέμματα, ενώ το ευρύτερο μέγεθος του υγροτοπικού συμπλέγματος με τους γύρω βιοτόπους φτάνει περίπου τα 80 στρέμματα. Παλαιότερα τα νερά του έλους απλώνονταν σε μεγαλύτερη έκταση, αλλά οι καλλιέργειες ελάττωσαν κατά πολύ το μέγεθος και την αυθεντική φυσιογνωμία της περιοχής. Ο υγρότοπος που έχει υφάλμυρο νερό χωρίζεται από την θάλασσα από την αμμώδη παραλία της Κολυμπήθρας που φτάνει σε μήκος τα 360 μέτρα και βρίσκεται στο τέλος του περίκλειστου ομώνυμου όρμου. Η Κολυμπήθρα της Τήνου, αν και έχει υποστεί αρκετές αλλοιώσεις, συνεχίζει να είναι ο σημαντικότερος υγρότοπος του νησιού. Πρόκειται για έναν υπέροχο τόπο για εξερεύνηση και παρατήρηση, καθώς σε μία μικρή σχετικά έκταση μπορεί κανείς να συναντήσει πολλούς διαφορετικούς βιοτόπους, όπως το έλος, το ρυάκι, την εκβολή, τις αμμοθίνες, τους πυκνούς καλαμιώνες, τους λόφους με τα φρύγανα, τα χορτολίβαδα, την ακτή με την αμμουδιά και τα βράχια και τον αμμώδη βυθό του όρμου με τα διάσπαρτα λιβάδια ποδειδωνίας.

Η βλάστηση γύρω από τον υγρότοπο συνδυάζει τα τυπικά φυτά των υγροτόπων με την βλάστηση που χαρακτηρίζει τις παραλίες του Αιγαίου. Τα μεγάλα καλάμια (Arundo donax), τα διάσπαρτα βούρλα (Typha domingensis) και οι λυγαριές κυριαρχούν, ενώ δίπλα από τις εκβολές υπάρχει μια μικρή έκταση από αμμοθίνες (Ammophila arenaria subsp arundinacea). Στους γύρω λόφους συναντάει κανείς είδη, όπως σκίνα, φιλλύκια, κάπαρες, λαδανιές, ασφάκες, δεντρολίβανα και θρούμπια. Η υδρόφιλη και υδροχαρής βλάστηση του έλους περιλαμβάνει πολλά ενδιαφέροντα είδη, όπως τα Isoetes durieui, Equisetum ramosissimum, Lemna minor, Potamogeton nodosus, Helosciadium nodiflorum, Holosteum umbellatum, Spergularia salina, Carex otrubae, Cyperus distachyos, Cyperus rotundus, Scirpoides holoschoenus, Lotus palustris, Juncus heldreichianus subsp heldreichianus, Mentha aquatica, Mentha pulegium, Teucrium scordium subsp scordioides, Lythrum junceum, Epilobium hirsutum, Elytrigia juncea subsp juncea, Montia arvensis, Stuckenia pectinata, Samolus valerandi και Ranunculus ophioglossifolius. Στην αμμώδη παραλία, στα λιβάδια, στα βράχια και στους γύρω λόφους φυτρώνουν είδη, όπως η Euphorbia paralias, το Mesembryanthemum nodiflorum, το Crithmum maritimum, η Achillea maritima, η Calystegia soldanella, η Pseudorlaya pumila, η σιληνή Silene sartorii, η Hyoseris lucida, ο Echinops spinosissimus subsp spinosissimus, η ορχιδέα Ophrys bombyliflora, ο κρόκος Crocus cartwrightianus, το αμάραντο Limonium roridum, ο Bolboschoenus maritimus, η Cakile maritima subsp maritima, η Malcolmia flexuosa subsp naxensis, η Malabaila involucrata, η Thapsia garganica subsp garganica, ο ασφόδελος Asphodelus ramosus subsp ramosus, οι κενταύριες Centaurea benedicta και Centaurea raphanina subsp mixta, η καμπανούλα Campanula erinus, το αγριογαρύφαλλο Dianthus diffusus, το Trifolium infamia-ponertii, το Glaucium corniculatum, η Crassula tillaea, το Hypecoum procumbens subsp procumbens, η Romulea bulbocodium, το Marrubium vulgare, το Cynanchum acutum subsp acutum, το Catapodium marinum και το Polygonum maritimum.

Η Κολυμπήθρα αποτελεί έναν σημαντικό βιότοπο ξεκούρασης, διαχείμασης και αναπαραγωγής πολλών πτηνών. Η εποχική επικοινωνία με τη θάλασσα έχει εμπλουτίσει τα νερά του υγροτόπου με κεφαλόπουλα τα οποία αποτελούν πόλο έλξης για πολλά είδη της ορνιθοπανίδας. Το πιο χαρακτηριστικό είδος της περιοχής είναι ο ποταμοσφυριχτής, ο οποίος γεννάει τα αυγά του ανάμεσα στα χαλίκια, λίγα μέτρα μακριά από το έλος. Πάνω από την Κολυμπήθρα πετάνε καλαμόκιρκοι, σπιζαετοί, μαυροπετρίτες και βραχοκρκίνεζα, ενώ στα βράχια στην άκρη της παραλίας κάθονται οι θαλασσοκόρακες. Τα είδη που απαντώνται στο έλος και μέσα στους πυκνούς καλαμιώνες είναι η νερόκοτα, η φαλαρίδα, η νεροκοτσέλα, η πρασινοκέφαλη πάπια, και ερωδιοί, όπως ο σταχτοτσικνιάς, ο λευκοτσικνιάς, ο κρυπτοτσικνιάς, ο μικροτσικνιάς και ο νυχτοκόρακας. Άλλα είδη της περιοχής είναι το νανοβουτηχτάρι, ο καλαμοκανάς, ο θαλασσοσφυριχτής, ο αμμοσφυριχτής, η νανοσκαλίδρα, ο ακτίτης, ο πρασινοσκέλης, το μπεκατσίνι, ο αιγαιόγλαρος, το ποταμογλάρονο, το τρυγόνι, η κουκουβάγια, η σταχτάρα, η βουνοσταχτάρα, ο τσαλαπετεινός, η αλκυόνη, ο κορυδαλλός, η μικρογαλιάντρα, το σταβλοχελίδονο, το σπιτοχελίδονο, η νεροκελάδα, η λιβαδοκελάδα, η κιτρινοσουσουράδα, η λευκοσουσουράδα, ο καρβουνιάρης, ο σταχτοπετρόκλης, η ασπροκωλίνα, ο μαυρολαίμης, ο γαλαζοκότσυφας, ο μαυροσκούφης, ο μαυροτσιροβάκος, ο κοκκινοτσιροβάκος, η ψαθοποταμίδα, το ψευταηδόνι, ο κοκκινοκεφαλάς, ο φλώρος, το φανέτο, η καρδερίνα, το φρυγανοτσίχλονο, ο αμπελουργός και ο τσιφτάς.

Στα νερά του έλους και του ρύακα ζουν αρκετοί βαλκανοβάτραχοικαι λιμνοβάτραχοι, ενώ η ερπετοπανίδα περιλαμβάνει ποταμοχελώνες, σαμιαμίδια, κυρτοδάκτυλους, τρανόσαυρες, σιλιβούτια, αβλέφαρους, έρυκες, τυφλίνους, έφιους, λαφιάτες, νερόφιδα, λιμνόφιδα, αγιόφιδα, σπιτόφιδα και οχιές. Από τα θηλαστικά ξεχωριστή θέση κατέχει η μεσογειακή φώκια που ζει ακόμα στις απομονωμένες περιοχές γύρω από τον όρμο, ενώ άλλα είδη είναι οι σκατζόχοιροι και τα πετροκούναβα. Είναι σημαντικό ότι στα νερά του έλους ζουν ακόμα χέλια.