Η μικρή λιμνοθάλασσα Γκιόλ είναι η ανατολικότερη του συμπλέγματος των υγροτόπων της Ροδόπης και συνορεύει με πολλούς από τους θαυμαστούς βιότοπους της Θράκης. Η Γκιολ αναφέρεται και με τις απλούστερες ονομασίες λιμνοθάλασσα Λίμνη και Λιμνότοπος. Ουσιαστικά πρόκειται για μια μικρή υγροτοπική έκταση που δημιουργήθηκε με την διάνοιξη καναλιών κοντά στις εκβολές του ποταμού Φιλιούρη με σκοπό την ιχθυοκαλλιέργεια. Στα ανατολικά της και σε απόσταση 1.200 μέτρων βρίσκεται η λιμνοθάλασσα Έλους, στα βόρεια και στα τρία χιλιόμετρα βρίσκεται η λίμνη Ισμαρίδα και στα δυτικά και σε απόσταση μόλις 1.300 μέτρων εκβάλλει η σύγχρονη κοίτη του Φιλιούρη. Μια λωρίδα γης μήκους 2 χιλιομέτρων και πλάτους 500 μέτρων χωρίζει την Γκιόλ από τη θάλασσα. Η λιμνοθάλασσα Γκιόλ δημιουργήθηκε όταν με τις κατάλληλες εκσκαφές, τα νερά που έφευγαν από την Ισμαρίδα προς το Θρακικό πέλαγος βρήκαν διέξοδο γεμίζοντας μια αβαθή έκταση, πριν συνεχίσουν προς την φυσική εκβολή. Λόγω του ότι ουσιαστικά πρόκειται για μια εξολοκλήρου τεχνητή λιμνοθάλασσα διακρίνεται από μια σειρά από κανάλια, νησίδες και υδάτινες εκτάσεις που διακόπτουν την αλοφυτική βλάστηση. Η κυρίως υδάτινη έκταση της Γκιόλ φτάνει τα 430 στρέμματα, ενώ μαζί με τις υπόλοιπες περιοχές με τις αμμοθίνες και τα κανάλια, η υγροτοπική έκταση φτάνει τα 1.800 στρέμματα. Η λιμνοθάλασσα είναι ρηχή με βάθος που δεν ξεπερνάει τα 70 εκατοστά και τα νερά της είναι υφάλμυρα. Λειτουργεί ως μια μεγάλη ιχθυοσυλλογή και το γεγονός ότι βρίσκεται στην άκρη των διασημότερων λιμνοθαλασσών και μακρυά από οικισμούς την έχει οδηγήσει σε μεγάλη οικολογική υποβάθμιση, καθώς εδώ αποφορτίζονται δεκάδες κυνηγοί. Εντούτοις πρόκειται για βιότοπο που λόγω της γειτνίασης με την Ισμαρίδα και το εκβολικό σύστημα του Φιλιούρη συγκεντρώνει πολλά ενδιαφέροντα είδη της ορνιθοπανίδας.

Η Γκιόλ περιβάλλεται από χέρσες εκτάσες, παλιούς αλμυρότοπους και θαμνώνες με αμμόφιλα και αλόφιλα φυτά. Από αυτά ξεχωρίζουν η Salsola tragus, η Euphorbia paralias, η Halimione portulacoides, η Salicornia perennans, το Arthrocnemum fruticosum, η Suaeda maritima, η Euphorbia peplis, το Aster tripolium, το Medicago marina, η Amophila arenaria, το Glaucium flavum, ο Scolymus hispanicus, το Silybum marianum, ο Lathyrus annuus, το Xanthium spinosum, ο Carduus acicularis, η Fumaria macrocarpa, το Geranium dissectum, η Anchusa procera, η Cakile maritima, η Euphorbia peplis, η Anthemis tomentosa, το Eryngium maritimum, το κρινάκι Pancratium maritimum, οι σιληνές Silene euxina και Silene grisebachii και η Dittrichia viscosa.

Η λιμνοθάλασσα αποτελεί κυρίως πέρασμα για πολλά είδη της ορνιθοπανίδας και παρά την κυνηγετική πίεση μπορεί κανείς να συναντήσει πολλά ενδιαφέροντα είδη. Από τα υδρόβια και τα παρυδάτια πτηνά εδώ ζούνε μαυροβουτηχτάρια, σκουφοβουτηχτάρια, κορμοράνοι, λαγγόνες, νυχτοκόρακες, σταχτοτσικνιάδες, αργυροτσικνιάδες, πορφυροτσικνιάδες, κρυπτοτσικνιάδες, λευκοτσικνιάδες, φοινικόπτερα, λευκοί πελαργοί, χουλιαρομύτες, φοινικόπτερα, βουβόκυκνοι, βαρβάρες, πρασινοκέφαλες πάπιες, ψαλίδες, χουλιαρόπαπιες, σφυριχτάρια, κιρκίρια, γκισάρια, μαυροκέφαλες πάπιες, θαλασσοπρίστες, αβοκέτες, καλαμοκανάδες, πετροτουρλίδες, ποταμοσφυριχτές, αργυροπούλια, κοκκινοσκέληδες, μαυρότρυγγες, πρασινοσκέληδες, φαλαρίδες, μαχητές και μπεκατσίνια. Από τα αρπακτικά εδώ εμφανίζονται στικταετοί, τσίφτηδες, χειμωνόκιρκοι, καλαμόκιρκοι, γερακίνες, ξεφτέρια και πετρίτες. Από τους γλάρους και τα γλαρόνια συναντάει κανείς μαυροκέφαλους γλάρους, λεπτόραμφους γλάαρους, καστανοκέφαλους γλάρους, θυελλόγλαρους, νανογλάρονα, χειμωνογλάρονα, γελογλάρονα, ποταμογλάρονα, μαυρογλάρονα και μουστακογλάρονα. Άλλα είδη είναι οι σταχτάρες, οι αλκυόνες, οι μελισσοφάγοι, οι κατσουλιέρηδες, οι μικρογαλιάντρες, οι νεροκελάδες, οι κιτρινοσουσουράδες, οι τρυποφράχτες, οι μαυρολαίμηδες, οι βαλτοποταμίδες, τα ψευταηδόνια, οι αετομάχοι, τα ψαρόνια, τα καλαμοτσίχλονα και οι τσιφτάδες.

Η πανίδα των αμφιβίων και των ερπετών είναι εξίσου πλούσια με είδη, όπως οι ανατολικοί χτενοτρίτωνες, οι πρασινόφρυνοι, οι δεντροβάτραχοι, οι σπάνιοι πηλοβάτες, οι λιμνοβάτραχοι, οι ποταμοχελώνες, οι βαλτοχελώνες, οι μεσογειακές χελώνες, οι πρασινόσαυρες, οι σαύρες του Ταύρου, οι τυφλίτες, τα νερόφιδα, τα λιμνόφιδα, τα σπιτόφιδα, οι σαπίτες, τα αγιόφιδα, οι λαφιάτες και οι οχιές. Από τα θηλαστικά ξεχωρίζει η περιστασιακή παρουσία του σπάνιου τσακαλιού, αλλά και ειδών, όπως η βίδρα, η αγριόγατα, η αλεπού, ο ασβός, ο σκαντζόχοιρος, το πετροκούναβο, η νυφίτσα, ο νεροαρουραίος και ο τυφλοπόντικας και διάφορα είδη μυγαλών και νυχτερίδων. Πέρα από τα κεφαλόπουλα, τις τσιπούρες και τα λαβράκια, η ιχθυοπανίδα της λιμνοθάλασσας περιλαμβάνει και είδη, όπως το χέλι, ο ζαχαριάς (Aphanius faschiatus), ο πρασινογωβιός (Zosterissesor ophiocephalus), ο ποντογωβιός (Knipowitschia caucasica) και το αγκαθερό (Gasterosteus gymnurus).