Μία αβαθής λιμνοθάλασσα της Θράκης που βρίσκεται στη σκιά των μεγάλων παραθαλάσσιων υγροτόπων των νομών Ξάνθης και Ροδόπης. Η Λαφρούδα είναι η δυτικότερη λιμνοθάλασσα του συμπλέγματος των υγροτόπων που περιβάλλουν το Πόρτο Λάγος και τη λίμνη Βιστωνίδα. Βρίσκεται μόλις 500 μέτρα δυτικότερα της δίδυμης λιμνοθάλασσας Λάφρης, καταλήγει στο Θρακικό πέλαγος και στα βόρεια της χωρίζεται από το χωριό Μάνδρα από χαμηλούς λόφους. Η έκταση της φτάνει περίπου τα 1.000 στρέμματα και η περίμετρος της τα 4,5 χλμ., ενώ μαζί με τους βάλτους που την χωρίζουν από το πέλαγος το συνολικό υγροτοπικό σύστημα καλύπτει μια έκταση που ξεπερνάει τα 2.000 στρέμματα. Η Λαφρούδα επικοινωνεί με την θάλασσα μέσω ενός τεχνητού καναλιού μήκους 750 μέτρων και λειτουργεί εδώ και χρόνια ως ιχθυοτροφείο με αξιόλογη παραγωγή σε τσιπούρες, λαβράκια και κεφαλόπουλα. Πρόκειται για μια αβαθή λιμνοθάλασσα με λασπώδες υπόστρωμα, αλμυρό προς υφάλμυρο νερό και μέσο βάθος τα 30 εκατοστά. Το βάθος της αυξομειώνεται σύμφωνα με τις παλίρροιες και την διεύθυνση των ανέμων, ενώ έχουν υπάρξει και χρονιές που έχει ξεραθεί τελείως. Στα βόρεια της λιμνοθάλασσας εκβάλλει ένα μικρό ρέμα που αποτελεί υπόλειμμα των μεγάλων εκβολών του ποταμού Κόσυνθου στο Θρακικό πέλαγος, ενώ κοντά στα κανάλια υπάρχει μια μικρή κυκλική νησίδα. Εντυπωσιακοί και απροσπέλαστοι είναι οι μεγάλοι λασπότοποι και οι βάλτοι που την χωρίζουν από τη θάλασσα. Κοντά στην Λαφρούδα βρίσκονται τα απομεινάρια ενός προϊστορικού λιμναίου οικισμού, ενώ στους γύρω λόφους βρίσκονταν τα αρχαία λατομεία πωρόλιθου της μεγάλης αρχαίας πόλης των Αβδήρων. Τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Λαφρούδα είναι η έντονη πίεση από το κυνήγι και η κατά καιρούς υπεράντληση των γλυκών νερών, πριν καταλήξουν σε αυτή, για την άρδευση των κοντινών καλλιεργειών. Η Λαφρούδα λόγω της σχετικής απομόνωσης και του μεγάλου αριθμού από πτηνά  που την επισκέπτονται αποτελεί έναν ιδανικό βιότοπο για εξερεύνηση και αναψυχή.

Η βλάστηση γύρω από την Λαφρούδα αποτελείται αποκλειστικά από διάφορα αμμόφιλα και αλόφιλα φυτά, όπως η Salsola tragus, η Euphorbia paralias, η Halimione portulacoides, η Salicornia perennans, το Arthrocnemum fruticosum, η Suaeda maritima, Euphorbia peplis, το Aster tripolium, το Medicago marina και η Amophila arenaria. Στους γύρω λόφους, ανάμεσα στα πουρνάρια και τις άγριες αμυγδαλιές φύονται είδη, όπως η καμπανούλα Campanula rapunculus rapunculus, ο Scolymus hispanicus, το Silybum marianum, ο Lathyrus annuus, το Xanthium spinosum, ο Carduus acicularis, η Fumaria macrocarpa, κ.ά.

Η Λαφρούδα είναι ιδιαίτερα σημαντική για την ορνιθοπανίδα. Παρότι δεν υπάρχει πυκνή βλάστηση από καλαμιώνες και ψαθιά και τα πτηνά είναι εκτεθειμένα, εντούτοις εδώ συγκεντρώνονται πολλά ενδιαφέροντα είδη για να τραφούν με τους μικροοργανισμούς της λιμνοθάλασσας και των βάλτων. Στην κορυφή βρίσκονται τα μεγάλα κοπάδια από φοινικόπτερα που πολλές φορές φτάνουν τα εκατοντάδες άτομα. Από τα αρπακτικά εδώ κυνηγούν χειμωνόκιρκοι, καλαμόκιρκοι, αετογερακίνες, γερακίνες, ξεφτέρια, πετρίτες, τυτούδες και κουκουβάγιες, ενώ περιστασιακή είναι η εμφάνιση του στικταετού και του θαλασσαετού. Το χειμώνα εδώ καταφθάνουν πολλά παπιά όπως βαρβάρες, πρασινοκέφαλες πάπιες, καπακλήδες, ψαλίδες, χουλιαρόπαπιες, σφυριχτάρια, κιρκίρια, σαρσέλες, γκισάρια, μαυροκέφαλες πάπιες και σπάνιοι θαλασσοπρίστες. Την άνοιξη εμφανίζονται διάφορα είδη από γλαρόνια ενώ συχνά καταφθάνουν και αργυροπελεκάνοι. Αλλα είδη της Λαφρούδας είναι οι μαυροκέφαλοι γλάροι, οι λεπτόραμφοι γλάροι, τα μαυροβουτηχτάρια, τα νανοβουτηχάρια, τα σκουφοβουτηχτάρια, οι κορμοράνοι, οι αργυροτσικνιάδες, οι σταχτοτσικνιάδες, οι λευκοί πελαργοί, οι χουλιαρομύτες, οι φαλαρίδες, οι στρειδοφάγοι, οι αβοκέτες, οι καλαμοκανάδες, οι πετροτουρλίδες, τα νεροχελίδονα, οι θαλασσοσφυριχτές, οι ποταμοσφυριχτές, οι αμμοσφυριχτές, οι χαλικοκυλιστές, οι καλημάνες, οι αγκαθοκαλημάνες, διάφορα είδη από σκαλίδρες, οι αλκυόνες, οι νεροκελάδες, οι τρυποφράχτες, οι μαυρολαίμηδες, οι αετομάχοι, τα ψαρόνια, οι καρδερίνες, τα σκαθράκια και οι τσιφτάδες.

Από τα αμφίβια, στο σημείο που εκβάλλει το ρεύμα ζούνε πρασινόφρυνοι, δεντροβάτραχοι, σπάνιοι πηλοβάτες και λιμνοβάτραχοι. Η ερπετοπανίδα περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, σαμιαμίδια, πρασινόσαυρες, σιλιβούτια, σαύρες του Ταύρου, έρυκες, νερόφιδα, σπιτόφιδα και σαπίτες. Από τα θηλαστικά ξεχωρίζει η περιστασιακή παρουσία του τσακαλιού. Άλλα είδη είναι η αλεπού, ο ασβός, ο σκαντζόχοιρος, η βίδρα, το πετροκούναβο, η νυφίτσα, ο τυφλοπόντικας, ο λαγός και διάφορα είδη νυχτερίδων. Στα νερά της λίμνοθάλασσας, πέρα από τα κεφαλόπουλα, τις τσιπούρες, τα λαβράκια, τα χέλια και τις αθερίνες, απαντώνται και είδη, όπως ο ζαχαριάς (Aphanius faschiatus), ο πρασινογωβιός (Zosterissesor ophiocephalus), ο ποντογωβιός (Knipowitschia caucasica), το αγκαθερό (Gasterosteus gymnurus) και η σαρδελομάνα (Alosa fallax). Στην Λαφρούδα ζούνε σε μεγάλους αριθμούς οι επιγενείς κάβουρες του είδους Callinectes sapidus.