Ένας μεγάλος, πανέμορφος υγρότοπος που αποτελεί μόλις ένα μικρό μέρος του συμπλέγματος των μεγάλων εκβολών των ποταμών Αξιού, Αλιάκμονα, Γαλλικού και Λουδία και φιλοξενεί, ιδιαίτερα τον χειμώνα, μια πλούσια και σπάνια ορνιθοπανίδα. Το έλος Αγαθουπόλεως βρίσκεται στις βόρειες ακτές του νομού Πιερίας, πολύ κοντά στον οικισμό και το λιμάνι της Νέας Αγαθούπολης. Στα βορειοανατολικά του απλώνονται οι μεγάλες εκτάσεις των εκβολών του Αλιάκμονα από τις προσχώσεις του οποίου έχει δημιουργηθεί. Στα ανατολικά καταλήγει σε μια ακτογραμμή 2 χιλιομέτρων στον Θερμαϊκό κόλπο, στα βόρεια ενώνεται με καλλιέργειες και στα δυτικά και νότια περιβάλλεται από χαμηλούς λόφους. Η συνολική του έκταση φτάνει τα 8.000 στρέμματα και πρόκειται για έλος που συνεχώς επεκτείνεται λόγω της συνεχούς εναπόθεσης φερτών υλών από τον Αλιάκμονα. Μέσα στα όρια του το έλος φιλοξενεί σχεδόν όλους τους επιμέρους οικοτόπους που συναντάει κανείς σε έναν παραθαλάσσιο υγρότοπο. Πρόκειται περισσότερο για έλος παρά για λιμνοθάλασσα και τα νερά του είναι από γλυκά εώς υφάλμυρα. Στον πυρήνα του βρίσκονται και τα βαθύτερα σημεία του που φτάνουν μόλις τα 20 εκατοστά. Πρόκειται για έναν ιδανικό υγρότοπο για την παρατήρηση της άγριας φύσης καθώς η διαχείρισή του και η εύκολη πρόσβαση προσφέρουν την απαραίτητη ασφάλεια για τα μικρά παιδιά χωρίς το έλος να χάνει τίποτα από την «αγριάδα» του. Εδώ βρίσκεται και το εξαιρετικό Παρατηρητήριο του Φορέα Διαχείρισης του Εθνικού Πάρκου του Δέλτα Αξιού-Λουδία-Αλιάκμονα, όπου θα ενημερωθείτε για την περιοχή και το Εθνικό Πάρκο. Όμορφα μονοπάτια, ποδηλατόδρομοι και αγροτικοί χωματόδρομοι περιβάλλουν το έλος, ενώ μπορεί κανείς να συνεχίσει την παρατήρηση του και στο ρηχό λιμάνι του οικισμού, που συγκεντρώνει και αυτό πολλά είδη της ορνιθοπανίδας, απολαμβάνοντας το φαγητό του σε κάποια από τις ψαροταβέρνες. Επίσης μέσα στον οικισμό της Νέας Αγαθούπολης βρίσκεται το θεματικό περίπτερο του Μικρόκοσμου, το οποίο λειτουργεί για ομάδες παιδιών και σχολεία και φέρνει σε επαφή τους μικρούς εξερευνητές με τον μαγικό κόσμο των εντόμων. Το έλος Αγαθουπόλεως αποτελεί ένα πρότυπο παράδειγμα για το πώς μπορούμε να διαμορφώσουμε και να αξιοποιήσουμε οικοτουριστικά πολλούς από τους υγροτόπους μας, προσελκύοντας εκατοντάδες επισκέπτες.

Από την άποψη της βλάστησης τα κεντρικά σημεία του έλους περιβάλλονται από χρυσούς καλαμιώνες, ενώ οι λίγες συστάδες δέντρων και τα διάσπαρτα άτομα που συναντά κανείς αποτελούνται από φτελιές, σκλήθρα και ιτιές. Σε όλη την ακτογραμμή μέχρι και νότια του έλους απλώνονται εκτάσεις με σαλικόρνιες και άλλα αλοφυτικά είδη, ενώ στα νερά του έλους και στον ρηχό βυθό του Θερμαϊκού βγαίνουν διάφορα ενδιαφέροντα είδη. Τέλος στα γύρω χωράφια μπορεί κανείς να συναντήσει διάφορα αγρωστώδη είδη. Από τα φυτά της περιοχής ξεχωρίζουν η Sarcocornia perennis, η Puccinellia festuciformis, η Ephedra distachya, το Halimione portulacoides, η Salvinia natans, το Arthrocnemum fruticosum, η Azolla filiculoides, ο Ranunculus sphaerospermus, το Aster tripolium, η Dittrichia viscosa, η Spergularia salina και το Triglochin barrelieri.

Το έλος Αγαθουπόλεως είναι ένας παράδεισος για την ορνιθοπανίδα και ο κάθε παρατηρητής που το επισκέπτεται μένει κατενθουσιασμένος. Εδώ ζούνε τα περισσότερα από τα 220 είδη του Εθνικού Πάρκου και η καλύτερη εποχή να τα παρατηρήσει κανείς είναι ο χειμώνας καθώς τότε καταφθάνουν χιλιάδες πουλιά. Στην κορυφή βρίσκεται ο εντυπωσιακός θαλασσαετός που συχνά επισκέπτεται το έλος για να κυνηγήσει. Άλλα αρπακτικά είναι ο σπάνιος στικταετός, ο καλαμόκιρκος, ο χειμωνόκιρκος, ο τσίφτης, η γερακίνα, το ξεφτέρι, το σαΐνι, το βραχοκιρκίνεζο, ο πετρίτης, το σπάνιο δεντρογέρακο, ο βαλτόμπουφος, η τυτώ και η κουκουβάγια. Τον χειμώνα εδώ παρατηρούνται και τα τρία είδη κύκνων που απαντώνται στην Ελλάδα (βουβόκυκνος, αγριόκυκνος και νανόκυκνος), ενώ εδώ ξεχειμωνιάζουν χιλιάδες παπιά, όπως κιρκίρια, καπακλήδες, γκισάρια, σφυριχτάρια, πρασινοκέφαλες, ψαλίδες, χουλιαρόπαπιες και βαρβάρες. Στο έλος μπορεί κανείς να παρατηρήσει αργυροπελεκάνους να κολυμπούν ανάμεσα σε φοινικόπτερα, ενώ εδώ ζούνε όλοι οι ερωδιοί της χώρας μας. Άλλα ενδιαφέροντα είδη είναι η χουλιαρομύτα, η αβοκέτα, το νεροχελίδονο, η χαλκόκοτα, ο θαλασσοσφυριχτής, η λαγγόνα, ο καλαμοκανάς, η τουρλίδα, η λιμόζα, η αλκυόνη, η πετροτουρλίδα, η μικρογαλιάντρα, το ψευταηδόνι, ο σταχτοκεφαλάς, το καλαμοτσίχλονο και η υφάντρα.

Τα αμφίβια αποτελούνται από κοινούς τρίτωνες, πρασινόφρυνους, δεντροβάτραχους και βαλκανοβάτραχους. Από την ερπετοπανίδα εδώ απαντώνται ελληνικές χελώνες, βαλτοχελώνες, ποταμοχελώνες, σαμιαμίδια, τρανόσαυρες, σιλιβούτια, σαύρες του Ταύρου, λαφιάτες, νερόφιδα και λιμνόφιδα. Η πανίδα των θηλαστικών περιλαμβάνει αλεπούδες, πετροκούναβα, νυφίτσες και σκαντζόχοιρους.