Βιβάρι Ευρώτα

Photo Gallery

 

Μία μικρή λωρίδα υφάλμυρου νερού που συνδέεται εποχικά με τη θάλασσα και φιλοξενεί έναν μεγάλο αριθμό από είδη της ορνιθοπανίδας, λόγω της γεωγραφικής της θέσης. Το Βιβάρι ανήκει στο ευρύτερο Δέλτα του Ευρώτα που παρόλη την αλλαγή της φυσιογνωμίας των εκβολών του ποταμού, καταφέρνει μέχρι τις μέρες μας να διατηρεί ένα αξιόλογο οικολογικό ενδιαφέρον. Το Βιβάρι βρίσκεται περίπου 7 χλμ. από τις σημερινές εκβολές του Ευρώτα, στα ανατολικά της μεγάλης παραλίας που δημιουργεί ο ποταμός στον Λακωνικό κόλπο. Πρόκειται για μια οφιοειδή γραμμή υφάλμυρου νερού που μπαίνει στην ξηρά (ή βγαίνει στην θάλασσα), μήκους 1,5 χλμ. και πλάτους που φτάνει μέχρι τα 50 μέτρα. Από τη μεριά της θάλασσας, χωρίζεται από αυτήν από μια αμμολωρίδα που φτάνει τα 80 μέτρα στο τέλος του καλοκαιριού και που χάνεται την άνοιξη όταν τα νερά της θάλασσας ενώνονται με τα γλυκά νερά. Από την ηπειρωτική μεριά το νερό καταλήγει στο μεγάλο έλος Αστερίου που φτάνει τα 1.850 στρέμματα που και αυτό με την σειρά του κατακλύζεται σε εποχές με πολλές βροχές. Παλιότερα μια αρκετά μεγαλύτερη περιοχή του έλους (3.500 στρέμματα) καλυπτόταν από ριζοχώραφα. Η λέξη «Βιβάρι» αναφέρεται σε ιχθυοτροφείο και υπάρχουν αναφορές ότι επί Τουρκοκρατίας κάθε Αύγουστο στη περιοχή συγκεντρώνονταν πολλοί κάτοικοι που πλήρωναν τον ιδιοκτήτη για να ψαρέψουν: «Εις χρόνους ευτυχείς πιάνονται και 15 ή 20 χιλιάδες ψαροεγχελείς, συνεργάζονται δε ως 2 χιλιάδες άνθρωποι και εξάγουν ως 200 οκάδες ψαροεγχελείς». Σήμερα παρότι η έκταση του υγροτόπου είναι σημαντικά μικρότερη, τον επισκέπτονται πολλά είδη της ορνιθοπανίδας, καθώς πρόκειται για έναν από τους νοτιότερους υγρότοπους της χώρας μας πριν την μετανάστευση προς την Αφρική και ένας από τους πρώτους στην αντίθετη πορεία της μετανάστευσης. Παρόλα αυτά η πίεση είναι μεγάλη καθώς το Βιβάρι δέχεται κάθε χρόνο ένα μεγάλο όγκο λιπασμάτων και φυτοφαρμάκων, ενώ συχνά στους καλαμιώνες του ξεσπάνε μικρές φωτιές.

Η βλάστηση της περιοχής αποτελείται από ψαθιά, βούρλα, καλαμιές και αρμυρίκια που αγκαλιάζουν τις όχθες, ενώ στην αμμώδη παραλία απλώνονται θίνες. Τα πιο κοινά φυτά στο Βιβάρι και στα παράλια είναι το Alisma plantago aquatica, το Oenanthe fistulosa, η κενταύρια Centaurea raphanina, τα αγριόσκορδα Allium ampeloprasum και A.callimischon, η Carlina lanata, η σπάνια Inula verbascifolia methanea, ο Dipsacus fullonum, το Delphinium peregrinum, το Echium arenarium, η Ammophila arenaria, ο κρίνος της θάλασσας Pancratium maritimum, η Cakile maritima, το Cichorium spinosum, η Euphorbia paralias, ο Tragopogon brevirostris longifolius κ.ά.

Στο Βιβάρι, ιδιαίτερα την εποχή των μεταναστεύσεων συγκεντρώνονται πολλά πουλιά. Τα αρπακτικά που πετάνε κοντά στη περιοχή περιλαμβάνουν σπιζαετούς, φιδαετούς, γερακίνες, καλαμόκιρκους, πετρίτες, ξεφτέρια, βραχοκιρκίνεζα, γκιώνηδες, χουχουριστές και κουκουβάγιες. Τα παρυδάτια περιλαμβάνουν σπάνιες χαλκόκοτες, σταχτοτσικνιάδες, λευκοτσικνιάδες, αργυροτσικνιάδες, μικροτσικνιάδες, πορφυροτσικνιάδες, νυχτοκόρακες, μικροτσικνιάδες, μπεκατσίνια, νερόκοτες, νανοβουτηχτάρια, φαλαρίδες, νεροκοτσέλες, θαλασσοφυριχτές, ποταμοσφυριχτές, αμμοσφυριχτές, ακτίτες, λασποσκαλίδρες, κ.ά. Επίσης εντυπωσιακοί βουβόκυκνοι σταθμεύουν στη περιοχή, όπως και πολλά είδη παπιών: πρασινοκέφαλες, κιρκίρια, γκισάρια, χουλιαρόπαπιες, σαρσέλες και σπάνιες βαλτόπαπιες. Η ορνιθοπανίδα συμπληρώνεται με είδη, όπως μαυρολαίμηδες, κιστικόλες, καστανολαίμηδες, ψευταηδόνια, αλκυόνες, νεροκοτσέλες, μαυροτσιροβάκοι, μαυροσκούφηδες, μελισσοφάγοι, σπιτοχελίδονα, σταβλοχελίδονα, σταχτάρες, αετομάχοι, κοκκινοκεφαλάδες, φλώροι και τσιφτάδες.

Από τα αμφίβια εδώ συναντάει κανείς πρασινόφρυνους, δεντροβάτραχους και βαλκανοβάτραχους. Η ερπετοπανίδα περιλαμβάνει είδη, όπως ποταμοχελώνες, κρασπεδωτές χελώνες, μεσογειακές χελώνες, σαμιαμίδια, τρανόσαυρες, οφιόμορους, τυφλίτες, έρυκες, σπιτόφιδα, δεντρογαλιές, σαπίτες, νερόφιδα και οχιές. Στην μεγάλη αμμώδη παραλία γύρω από το Βιβάρι κάνουν ακόμα τις φωλιές τους οι θαλάσσιες χελώνες καρέτα, ενώ έχει παρατηρηθεί ότι η περιοχή κοντά στις εκβολές είναι τόπος διαχείμασης για τις πολύ σπάνιες θαλάσσιες πρασινοχελώνες (Chelonia mydas). Από τα θηλαστικά ξεχωρίζει η παρουσία του τσακαλιού που ζει στους λόφους γύρω από τις εκβολές και συχνά επισκέπτεται την περιοχή. Άλλα θηλαστικά είναι οι αλεπούδες, τα κουνάβια, οι νυφίτσες, οι σκαντζόχοιροι, οι κηπομυγαλίδες και οι νανονυχτερίδες. Στην παραλιακή ζώνη ζει ένας πανέμορφος γρύλος με την επιστημονική ονομασία Eupholidoptera kinzelbachi, ο οποίος είναι στενότοπα ενδημικός της παραλιακής ζώνης μέχρι και πριν το Γύθειο στα δυτικά.

 

Πως θα πάτε

Το Βιβάρι του Ευρώτα απέχει περίπου 12 χλμ. από την Σκάλα Λακωνίας. Η απόσταση από την Αθήνα για την Σκάλα Λακωνίας είναι περίπου 270 χλμ. Αν και μάλλον θα βαρεθείτε την συνεχή επανάληψη των πορτοκαλεώνων μέχρι να φτάσετε, το όμορφο Βιβάρι, το έλος Αστερίου και η αμμοθίνες θα σας αποζημειώσουν.
 
 

Εμφάνιση στο χάρτη

πατήστε για να δείτε το σημείο στο χάρτη
(Latitude: 36.8082333632876, Longitude:22.753031213759414)
 
 

Social Networks

 

Διαβάστε επίσης

Πόρτο Λάγος

Ένα δαιδαλώδες υγροτοπικό σύμπλεγμα που χωρίζει το Θρακικό πέλαγος και τη λίμνη Βιστωνίδα και που εκτός από την μεγάλη οικολογική του αξία διακρίνεται και από πολλά ιστορικά και πολιτιστικά στοιχεία.

Λιμνοθάλασσα Θερμησία

Μια όμορφη λιμνοθάλασσα που αποτελεί τον μεγαλύτερο και τελευταίο προς τα δυτικά υγρότοπο του συμπλέγματος των παράκτιων υγρότοπων που απλώνονται διαδοχικά στη νότια ακτογραμμή της Ερμιονίδας.

Κωλοβρέχτης

Ένας μικρός υγρότοπος της Εύβοιας που παρά τις συνεχείς ανθρωπογενείς πιέσεις κατορθώνει να μαγνητίζει, ιδιαίτερα κατά την μεταναστευτική περίοδο, δεκάδες είδη της ορνιθοπανίδας.

Λιμνοθάλασσα Κορισσίων

Μία από τις ιδιαίτερες και ομορφότερες λιμνοθάλασσες της χώρας μας που χωρίζεται από το πέλαγος του Ιονίου με εντυπωσιακούς αμμόλοφους και διακρίνεται για την τεράστια βιολογική, γεωλογική και αισθητική της αξία.

 
 


 



Επιλεγμένο βίντεο

Ενημερωτικό δελτίο

Δώστε την ηλεκτρονική σας διεύθυνση (email) για να εγγραφείτε και να λαμβάνετε το ενημερωτικό μας δελτίο.