Ένας σχετικά άγνωστος αλλά πανέμορφος μικρός υγρότοπος της Τροιζηνίας που εντυπωσιάζει από το πλήθος της ορνιθοπανίδας που φιλοξενεί. Η λίμνη Ψήφτα αναφέρεται και ως Βαλαριό αλλά και ως Ψιφαία λίμνη. Η ονομασία της είναι παραφθορά του ονόματος της αρχαίας λίμνης Φοιβαίας που βρισκότανε στο ίδιο σημείο, για την οποία μάλιστα μιλάει ο Παυσανίας στο Ελλάδος Περιήγησης. Βρίσκεται στα νότια του κόλπου της Επιδαύρου και στα 3 χλμ. στα βορειοανατολικά της βρίσκεται η Τακτικούπολη και ο ισθμός που ενώνει τα Μέθανα με την Πελοπόννησο. Πρόκειται για μια ρηχή λιμνοθάλασσα, η οποία καλύπτει μια έκταση περίπου 500 στρεμμάτων. Στα βόρεια της βρίσκεται η θάλασσα του Σαρωνικού από την οποία χωρίζεται από μια λωρίδα γης, την παραλία της Ψήφτας, μήκους 500 μέτρων και πλάτους 50 μέτρων. Στα ανατολικά της λωρίδας έχει κατασκευαστεί τεχνητός δίαυλος που επιτρέπει τα νερά της λίμνης να βγαίνουν στη θάλασσα και το αντίθετο. Στα νότια καταλήγει σε πλούσιους καλαμιώνες και βάλτους, ενώ στα δυτικά και στα ανατολικά της υψώνονται απότομοι λόφοι. Η στάθμη της λίμνης είναι ψηλότερη από την επιφάνεια της θάλασσας και κυμαίνεται μεταξύ 0,5 μ. και 0,8 μ. Τα νερά της λίμνης είναι κατά βάση γλυκά και τροφοδοτούν τη λίμνη μέσω του χειμάρρου του Διαβολογέφυρου. Όταν ο τεχνητός δίαυλος ανοίγει τα νερά βγαίνουν στη θάλασσα με αποτέλεσμα ένα μεγάλο μέρος της λίμνης να ξεραίνεται και παράλληλα να αυξάνεται η αλατότητα του υδροφόρου ορίζοντα. Η Ψήφτα είναι ένα υπέροχο μέρος για εξερεύνηση τόσο για την πανίδα που φιλοξενεί, όσο και για την ενδιαφέρουσα χλωρίδα που αναπτύσσεται στους γύρω λόφους.

Η λίμνη περιβάλλεται από καλαμιώνες που σε πολλά σημεία αφήνουν κάποια ανοίγματα. Στη περιοχή πρωταγωνιστούν τα αλίπεδα και τα αλόφυτα με κυρίαρχο είδος τις σαλικόρνιες. Στη παραλιακή λωρίδα υπάρχουν μικρά αλμυρίκια και στην παραλία βγαίνουν διάφορα φυτά, όπως η κίτρινη παπαρούνα Glaucium flavum, το Cakile maritima, η Euphorbia peplis, το Cardopatium corymbosum, το Eryngium maritimum, ο Scolymus hispanicus και η αγριοβιολέτα Malcolmia maritima. Στους γύρω λόφους συναντά κανείς φρυγανώδη βλάστηση με πουρνάρια, σκίνα, αγριελιές, λίγα πεύκα και διάφορα είδη, όπως τον κρόκο Crocus cartwrightianus, την αγριοκρομμύδα Urginea maritima, τον ασφόδελο Asphodelus aestivus, την ίριδα Iris unguicularis, την Gagea peduncularis, την Medicago marina, τη Romulea linaresii και τις ορχιδέες Himantoglossum robertianum, O. attica, Ophrys sicula, O. oestifera, O. ferrum-equinum, κ.ά.

Η Ψήφτα είναι ένας ιδιαίτερα σημαντικός τόπος ξεκούρασης για τα μεταναστευτικά πουλιά. Στην περιοχή έχουν παρατηρηθεί πάνω από 100 είδη πουλιών. Τα τελευταία χρόνια μάλιστα είναι συχνή η επίσκεψη μικρών κοπαδιών από φοινικόπτερα. Κοινά είδη είναι οι σταχτοτσικνιάδες, οι λευκοτσικνιάδες, οι αργυροτσικνιάδες, οι κρυποτσικνιάδες, σπάνιες χαλκόκοτες, ενώ έχουν παρατηρηθεί και χουλιαρομύτες. Σημαντικά παρυδάτια είδη είναι η λασποσκαλίδρα, η νανοσκαλίδρα, ο ακτίτης, ο θαλασσοσφυριχτής, ο ποταμοσφυριχτής, ο αμμοσφυριχτής, το αργυροπούλι, ο μαχητής, ο καλαμοκανάς, ο πρασινοσκέλης, ο κοκκινοσκέλης, το μπεκατσίνι, η φαλαρίδα, το νανοβουτηχτάρι, η νερόκοτα, κ.ά. Τους κρύους χειμώνες στη λίμνη σταθμεύουν και πολλά παπιά, όπως βαρβάρες, ψαλίδες, πρασινοκέφαλες, καπακλήδες, χουλιαρόπαπιες, κιρκίρια, σαρσέλες, αλλά και βουβόκυκνοι. Κοντά στις ακτές απαντώνται χειμωνογλάρονα, ποταμογλάρονα, καστανοκέφαλοι γλάροι, λεπτόραμφοι γλάροι, θαλασσοκόρακες και κορμοράνοι. Πάνω από τη λίμνη πετάνε διάφορα αρπακτικά, όπως καλαμόκιρκοι, γερακίνες, ξεφτέρια, πετρίτες, βραχοκιρκίνεζα και κουκουβάγιες. Στους γύρω λόφους, στα πουρνάρια και στις ελιές ζούνε πολλά μικροπούλια, όπως τσίχλες, τρυγώνια, κοκκινοτσιροβάκοι, μαυροσκούφηδες, κοκκοθραύστες, φλώροι, καρδερίνες, σκαθράκια, σιρλοτσίχλονα, μελισσοφάγοι, συκοφάγοι και τσιφτάδες.

 

Η ερπετοπανίδα της περιοχής περιλαμβάνει πρασινόφρυνους, βαλκανικούς βάτραχους, κρασπεδοχελώνες, πρασινόσαυρες, σαμιαμίδια, σιλιβούτια, δεντρογαλιές, σαΐτες, λαφιάτες, σπιτόφιδα και οχιές, ενώ τα θηλαστικά αντιπροσωπεύονται από αλεπούδες, κουνάβια, νυφίτσες, σκαντζόχοιρους, λαγούς, ποντικούς και διάφορες νυχτερίδες. Πολύ ενδιαφέρουσα είναι η αναφορά του Παυσανία για την Ψήφτα, καθώς επιβεβαιώνει ότι η περιοχή ήταν ένα άγριο μέρος στο οποίο υπήρχε ιερό της Αρτέμιδος. Ο Έλληνας περιηγητής και γεωγράφος του 2ου αι. μ.Χ., γράφει στα Κορινθιακά ότι ο βασιλιάς Σάρωνας είχε χτίσει το ιερό της Σαρωνίδας Άρτεμης στην Φοιβαία λίμνη, μια θάλασσα ρηχή με βούρκους. Μια μέρα ο Σάρωνας κυνηγούσε ένα ελάφι και αυτό έπεσε στη θάλασσα για να σωθεί. Ακολουθώντας το, ο άτυχος βασιλιάς πνίγηκε. Στη συνέχεια το άψυχο κορμί του ξεβράστηκε στη Φοιβαία λίμνη, όπου και τάφηκε εκεί, στο ιερό άλσος της Αρτέμιδος.