Ανάμεσα στους πολλούς παράκτιους υγρότοπους του Κόλπου της Καλλονής στη Λέσβο, σημαντική θέση κατέχει ο υγρότοπος των Μέσων, καθώς εδώ συμπυκνώνονται διαφορετικοί οικότοποι που φιλοξενούν πολλά σπάνια είδη της ορνιθοπανίδας. Βρίσκεται στον βορειοανατολικό μυχό του Κόλπου της Καλλονής, λίγα χιλιόμετρα βόρεια της Αχλαδερής. Στα δυτικά του συνορεύει με τις Αλυκές Καλλονής, στα βόρεια και στα δυτικά αγκαλιάζεται από τους δυτικούς λόφους του μεγάλου Πευκώνα της Λέσβου και στα νότια καταλήγει στους βορινούς λόφους της Αχλαδερής. Η έκταση του υγρότοπου φτάνει τα 1.370 στρέμματα και διχοτομείται από τον κεντρικό δρόμο που έρχεται από την Μυτιλήνη προς τη Καλλονή, αλλά και τον δρόμο που συνεχίζει προς την Αχλαδερή και την ανατολική ακτογραμμή του Κόλπου της Καλλονής. Ο υγρότοπος σχηματίζεται στις εκβολές των ρεμάτων Καλάμι, Ασκόντριχα και Κρυονέρι που κατεβαίνουν από τους λόφους στα ηπειρωτικά. Ανάμεσα στα ρέματα δημιουργείται μια αβαθή λίμνη με υφάλμυρα νερά που αποτελεί ένα υπόλειμμα λιμνοθάλασσας που με τα χρόνια και λόγω των προσχώσεων έγινε μια κλειστή, εποχική λίμνη. Τον χειμώνα και την άνοιξη η περιοχή πλημμυρίζει με τα νερά των ρεμάτων, ενώ το καλοκαίρι τα νερά περιορίζονται κοντά στις εκβολές. Πρόκειται για ένα πλούσιο υγροτοπικό σύστημα που επηρεάζεται μόνιμα από τη δράση της θάλασσας. Γύρω από τη λιμνοθάλασσα αναπτύσσεται ένας λαβύρινθος από έλη, βάλτους, αλίπεδα, αμμοθίνες και κοίτες, στο μέσο τής υπάρχει ένας μικρός βραχώδης σχηματισμός που μοιάζει με νησάκι και στην περίμετρό της ξεκινούν όμορφα πευκοδάση. Πολύ κοντά στον υγρότοπο βρίσκονται τα υπολείμματα της Αρχαίας Πύρρας, ενός τόπου με τεράστια ιστορική σημασία για την μελέτη της φυσικής ιστορίας σε παγκόσμιο επίπεδο. Εδώ ήταν η περιοχή όπου πριν από 2.300 χρόνια έζησε ο Αριστοτέλης. Εδώ ο μεγάλος φιλόσοφος μελέτησε τους οργανισμούς και τους μηχανισμούς της φύσης και έγραψε το «Περί τα Ζώα Ιστορίαι», την πρώτη επιστημονική μελέτη της ανθρωπότητας πάνω στη φύση και στα άγρια ζώα. Παρά τον κατακερματισμό από τους ασφαλτοδρόμους και την όχληση από αιγοπρόβατα και αγώνες μότοκρος, ο υγρότοπος των Μέσων εξακολουθεί να φιλοξενεί δεκάδες είδη της ορνιθοπανίδας προσελκύοντας έτσι τους λάτρεις της παρατήρησης, της μελέτης και της εξερεύνησης της άγριας φύσης.

Η βλάστηση της περιοχής είναι κυρίως αλοφυτική και υδρόφιλη με κυριότερους εκπρόσωπους το Halimione portulacoides, το Halocnemum strobilaceum, την Salicornia procumbens, την Sarcocornia fruticosa, την Sarcocornia perennis, την Crassula tillaea, το Callitriche brutia, τον Schoenus nigricans, την Ruppia maritima, τον Juncus hybridus, την Isolepis cernua, τον Carex distans, τον Carex otrubae, το αγριοκάλαμο (Phragmites australis), την Lactuca saligna, το αμάραντο Limonium bellidifolium και την υδροχαρή νεραγκούλα Ranunculus peltatus subsp fucoides. Στα ανατολικά και στα νότια αναπτύσσονται δάση με τραχείες πεύκες, φτελιές, πουρνάρια, αγριελιές, φυλλίκια, αγριόκεδρα και φράξους. Τα σημαντικότερα φυτά της περιοχής είναι το ενδημικό της Λέσβου Alyssum lesbiacum, το αγριόσκορδο Allium candargyi, η Anthemis aciphylla, ο Lens odemensis, η Cicendia filiformis, η ίριδα Iris orientalis και η παπαρούνα Papaver virchowii. Άλλα ενδιαφέροντα είδη είναι το Bupleurum euboeum, η Andryala integrifolia, η Crepis micrantha, το Eupatorium cannabinum, το Filago minima, η Myosotis litoralis, το Jasione heldreichii, η σιληνή Silene subconica, ο Convolvulus pentapetaloides, η Elatine macropoda, το Trifolium glanduliferum, η Romulea ramiflora subsp ramiflora και το  Epilobium tournefortii. Λίγο νοτιότερα προς την Αχλαδερή φυτρώνει ένα ιδιαίτερα σπάνιο άγριο γαρυφαλλάκι, ο Dianthus anatolicus. Η βλάστηση συμπληρώνεται με είδη, όπως η Corrigiola litoralis, το Anogramma leptophylla, η κενταύρια Centaurea cyanus, ο Myosotis congesta, το αγριόσκορδο Allium pallens, η Draba macrocarpa, το Podospermum canum, το Cardopatium corymbosum, η Anchusa undulata subsp hybrida, η Sagina maritima, η Spergularia bocconei, ο Umbilicus rupestris, η παπαρούνα Papaver nigrotinctum, ο Astragalus pelecinus, η Malva punctata και οι ορχιδέες Anacamptis morio, Anacamptis palustris, Anacamptis papilionacea, Limodorum abortivum, , Neotinea maculata, Orchis provincialis, Serapias cordigera και Spiranthes spiralis.

Ο υγρότοπος των Μέσων είναι ένας παράδεισος για την ορνιθοπανίδα, καθώς σε μια σχετικά μικρή έκταση έχουν καταγραφεί πάνω από 120 είδη, πολλά από τα οποία αναπαράγονται εδώ. Στην περιοχή απαντώνται σπάνια είδη, όπως μαυροπελαργοί, λευκοί πελαργοί, φοινικόπτερα, χαλκόκοτες και καστανόπαπιες. Ιδιαίτερα σημαντική είναι η παρουσία στα γειτονικά δάση του ακριβοθώρητου πευκοτσοπανάκου που εδώ έχει την δυτικότερη εξάπλωση της κατανομής του. Από τα αρπακτικά έχουν καταγραφεί φιδαετοί, καλαμόκιρκοι, βαλτόκιρκοι, γερακίνες, ξεφτέρια, πετρίτες, μαυροπετρίτες, μαυροκιρκίνεζα, βραχοκιρκίνεα, κιρκινέζια και σπάνια χρυσογέρακα. Από τα παπιά απαντώνται βαρβάρες, σαρσέλες, ψαλίδες, πρασινοκέφαλες, κιρκίρια και χουλιαρόπαπιες. Από τους ερωδιούς εδώ εμφανίζονται αργυροτσικνιάδες, σταχτοτσικνιάδες, πορφυροτσικνιάδες, λευκοτσικνιάδες και κρυπτοτσικνιάδες. Τα παρυδάτια πουλιά περιλαμβάνουν πολλά είδη, όπως νανοπουλάδες, στικοπουλάδες, αβοκέτες, καλαμοκανάδες, πετροτουρλίδες, νεροχελίδονα, θαλασσοσφυριχτές, αμμοσφυριχτές, ποταμοσφυριχτές, βροχοπούλια, χαλικοκυλιστές, λασποσκαλίδρες, δρεπανοσκαλίδρες, ραβδοσκαλίδρες, νανοσκαλίδρες, λασπότρυγγες, κοκκινοσκέληδες, μαυρότρυγγες, πρασινοσκέληδες, λιμόζες, τουρλίδες, σιγλίγουροι, μαχητές και μπεκατσίνια. Η ορνιθοπανίδα συμπληρώνεται με είδη, όπως λεπτόραμφοι γλάροι, νανόγλαροι, μαυροκέφαλοι γλάροι, ποταμογλάρονα, νανογλάρονα, χειμωνογλάρονα, γελογλάρονα, κουκουβάγιες, γιδοβύζια, τρυγόνια, αλκυόνες, μελισσοφάγοι, μικρογαλιάντρες, ωχροκελάδες, νεροκελάδες, κοκκινοκελάδες, δεντροσταρήθρες, σταχτάρες, κουφαηδόνια, ασπροκωλίνες, αμμοπετρόκληδες, γαλαζοκότσυφες, βραχοτσοπανάκοι, μελωδοτσιροβάκοι, κοκκινοτσιροβάκοι, αιγαιοτσιροβάκοι, παρδαλοκεφαλάδες, κοκκινοκεφαλάδες, αετομάχοι, αγιοπούλια, φανέτα, σιρλοτσίχλονα και τσιφτάδες.

Από τα τα αμφίβια, εδώ ζούνε σπάνιοι πηλοβάτες, δεντροβάτραχοι και πρασινόφρυνοι, ενώ τα ερπετά περιλαμβάνουν ποταμοχελώνες, τρανόσαυρες, νερόφιδα και σπιτόφιδα. Από τα θηλαστικά στην περιοχή απαντώνται αλεπούδες, πετροκούναβα, νυφίτσες και σκατζόχοιροι. Σημαντική είναι και η ιχθυοπανίδα της περιοχής. Συχνά όταν η λιμνοθάλασσα «φουσκώνει» έρχονται από τη θάλασσα διάφορα κεφαλόπουλα, ενώ άλλα είδη είναι το κουνουπόψαρο, ο ποντογωβιός (Knipowitschia caucasica), ο πολύ σπάνιος σμυρνοπετρόλευκος (Petroleuciscus smyrnaeus), η ποταμοσαλιάρα (Salaria fluviatilis) και ο πρασινογωβιός (Zosterisessor ophiocephalus). Η περιοχή είναι ιδανική και για την παρατήρηση οδοντόγναθων, όπως τα είδη Aeshna affinis, Ischnura elegans, Lestes barbarus, Lestes macrostigma, Lestes virens, Crocothemis erythraea, Orthetrum cancellatum, Sympetrum fonscolombii και Sympetrum meridionale.