Ένας καμπίσιος ποταμός που δημιουργείται από τα νερά πολλών μικρών ποταμών και χειμάρρων που κατεβαίνουν από τα βουνά της βορειοδυτικής Ελλάδας. Ο Λύγκος βρίσκεται στα βόρεια του νομού Φλώρινας και υπάρχει μια σχετική σύγχυση, όσον αφορά την ονοματολογία του. Ο Λύγκος για πολλούς είναι ο Σακουλέβας, το διάσημο ποτάμι της πόλης της Φλώρινας που φεύγει προς τα ανατολικά και στη συνέχεια προς τα βόρεια. Στην πραγματικότητα, όμως ο Σακουλέβας ενώνεται στον κάμπο της Φλώρινας και με άλλα ποτάμια, δημιουργώντας έτσι τον Λύγκο. Παλαιότεροι χάρτες δέχονται την ονομασία Σακουλέβας, όμως η ονομασία Λύγκος σχετίζεται περισσότερο με την περιοχή, καθώς προέρχεται από την αρχαία Λυγκηστίδα, μια αρχαία «χώρα» της Μακεδονίας, στην οποία κατοικούσαν οι Λυγκηστές και που αντιστοιχεί λίγο πολύ στον σημερινό νομό Φλώρινας. Έτσι λοιπόν ο Λύγκος κινείται στη μέση του μεγάλου κάμπου της Φλώρινας, φεύγει προς τα σύνορα και εισέρχεται στη ΠΓΔΜ, όπου μετά από 7 χιλιόμετρα ενώνεται με τον μεγάλο Εριγώνα ποταμό, λίγο πριν αυτός εισέλθει στον κάμπο του Μοναστηρίου. Στα δυτικά του Λύγκου υψώνονται ο Βαρνούντας και το Βίτσι και στα ανατολικά του, το όρος Καϊμάκτσαλαν. Ο ποταμός σχηματίζεται από τα νερά που κατεβαίνουν από αυτά τα βουνά και το μήκος του στη χώρα μας φτάνει τα 13 χιλιόμετρα. Από τα ανατολικά και στο ύψος του χωριού Τριπόταμος δέχεται τα νερά του Γεροπόταμου που κατεβαίνει από το Καϊμάκτσαλαν και από τα δυτικά, στο ίδιο σημείο, δέχεται τα νερά του Σακουλέβα που έρχονται από τη Βίγλα Πισοδερίου. Λίγο πριν εισέλθει στην ΠΓΔΜ ενώνεται με τα νερά του χειμάρρου του Ακρίτα από τον Βαρνούντα. Πρόκειται για ένα ήρεμο ποτάμι που προσφέρει στο διάβα του πολλές ευκαιρίες για εξερεύνηση και ορνιθοπαρατήρηση.

Το ποτάμι σε όλο του το μήκος περνά μέσα από καλλιέργειες και χωράφια και μόνο στις όχθες του δημιουργείται ένα συνεχόμενο παραποτάμιο δάσος που προσφέρει προστασία στα ζώα της περιοχής. Το δάσος αυτό αποτελείται κυρίως από σκλήθρα, ιτιές, αγριοπλάτανους και πυκνά βάτα. Πολλά από τα γύρω χωράφια συχνά πλημμυρίζουν κυρίως το χειμώνα, δημιουργώντας μεγάλες υγρολιβαδικές εκτάσεις, ενώ σε διάφορα σημεία του κάμπου υψώνονται μεγάλα καβάκια και άλλες λεύκες. Η χλωρίδα κοντά και μέσα στο ποτάμι περιλαμβάνει διάφορα υδροχαρή είδη αλλά και όμορφα λουλούδια της Δυτικής Μακεδονίας. Σημαντικά φυτά είναι η ίριδα Iris pseudacorus, τα επιλόμπια Epilobium collinum και E. angustifolium, τα αγριογαρύφαλλα Dianthus tristis και D. deltoides deltoides, η καμπανούλα Campanula foliosa, ο Convolvulus holosericeus, η Lysimachia atropurpurea, το Delphinium fissum, η Calamintha grandiflora, η Ajuga chamaepitys, το κολχικό Colchicum bivonae, το Polygonum arenarium, κ.ά.

Από πλευράς ορνιθοπανίδας ο Λύγκος και οι γύρω περιοχές είναι πολύ σημαντικές καθώς αποτελούν καταφύγιο και ενδιαίτημα για πολλά είδη σε μια μεγάλη έκταση ανάμεσα στα γυμνά χωράφια. Στο ποτάμι ζούνε νεροκότσυφες και σταχτοσουσουράδες, ενώ απαντώνται και πολλά είδη ερωδιών, όπως σταχτοτσικνιάδες, λευκοτσικνιάδες, αργυροτσικνιάδες, κρυπτοτσικνιάδες και νυχτοκόρακες. Στην περιοχή πετάνε και πολλά αρπακτικά πουλιά, όπως γερακίνες, αετογερακίνες, χειμωνόκιρκοι, λιβαδόκιρκοι, ξεφτέρια, βραχοκιρκίνεζα, μαυροκιρκίνεζα, νανογέρακα, τυτούδες και κουκουβάγιες. Τα υγρολίβαδα και τα χωράφια φιλοξενούν είδη, όπως λευκούς πελαργούς, μπεκατσίνια, καλημάνες, γιδοβυζάχτρες, αμπελουργούς, μελισσοφάγους, χαλκοκουρούνες, κάργιες, χαβαρόνια, κοράκια, κ.ά. Στα βάτα και στο παραποτάμιο δάσος συγκεντρώνονται πολλά μικροπούλια, όπως γαλαζοπαπαδίτσες, καλόγεροι, καστανοπαπαδίτσες, αιγίθαλοι, λούγαρα, γερακότσιχλες, τσίχλες, κοτσύφια, θαμνοτσιροβάκοι, ψευταηδόνια, τσιχλοποταμίδες, κοκκινολαίμηδες, κοκκοθραύστες, αετομάχους, γαϊδουροκεφαλάδες, σιρλοτσίχλονα, καρδερίνες, φλώρους, κ.ά.

Η ερπετοπανίδα περιλαμβάνει φρύνους, πρασινόφρυνους, γραικοβάτραχους, πηδοβάτραχους, λιμνοβάτραχους, δεντροβάτραχους, κονάκια, πρασινόσαυρες, ποταμοχελώνες, βαλτοχελώνες, νερόφιδα και λιμνόφιδα.  Από τα θηλαστικά είναι πολύ σημαντική η παρουσία της βίδρας σε πολλά σημεία του ποταμού, ενώ στα γύρω χωράφια και στη κοίτη εμφανίζονται αλεπούδες, ασβοί, κουνάβια, νυφίτσες και πολλά μικρά τρωκτικά των αγρών. Η ιχθυοπανίδα του ποταμού είναι πλούσια και περιλαμβάνει πολλά ενδιαφέροντα είδη, μεταξύ των οποίων είναι η βαλκανική μπριάνα (Barbus balcanicus), ο μακεδονικός ποταμοκέφαλος (Squalius vardarensis), η πελαγονική πέστροφα (Salmo pelagonicus), η μακεδονική μπριάνα (Barbus macedonicus), ο σύρτης (Chondrostoma vardarense), ο βουλγαροκωβιός (Gobio bulgaricus), η μακεδονική βελονίτσα (Cobitis vardarensis), η χρυσοβελονίτσα (Sabanejewia balcanica), το ευρωπαΐκό τσιρωνάκι (Alburnoides bipunctatus), τον βίνο (Barbatula barbatula), την ποταμοσαλιάρα (Salaria fluviatilis), το βαβούκι (Rhodeus meridionalis), η τούρνα (Esox lucius), κ.ά.