Ένας καθαρός ποταμός που διασχίζει την κεντρική Πελοπόννησο και στο διάβα του δημιουργεί και αγκαλιάζει μια σειρά από πολλά ενδιαιτήματα: πηγές, λίμνες, μικρά ρυάκια, πυκνά δάση, εύφορες κοιλάδες και ήρεμους λόφους. Οι πηγές του ποταμού βρίσκονται σε υψόμετρο 500 μέτρων στην τοποθεσία Χελωνοσπηλιά, κοντά στα χωριά Παγκράτι και Λυκούρια στα νοτιοδυτικά του Χελμού. Αποτελεί τον μεγαλύτερο παραπόταμο του Αλφειού, τον οποίο συναντάει μετά από 75 χλμ. πορείας. Στο μεγαλύτερο τμήμα της διαδρομής του ρέει ανάμεσα στα όρη Μαίναλο και Αφροδίσιο και καλύπτει μια λεκάνη απορροής 1.114 τ. χλμ. Στις πηγές του υπάρχει μια όμορφη λιμνοπηγή ανάμεσα σε υδροχαρή βλάστηση, λίγο πιο κάτω ενώνεται με τον Αροάνιο ποταμό, ενώ η πορεία του διακόπτεται από την Τεχνητή Λίμνη του Λάδωνα όπου βρίσκεται ένα μικρό εργοστάσιο ηλεκτροπαραγωγής. Το λεκανοπέδιο που σχηματίζει είναι ημιορεινό, με απότομες κλίσεις βουνών, όμορφες κοιλάδες και κατάφυτες πλαγιές. Ο Λάδωνας είναι ένας ποταμός με ήρεμη ροή, στις όχθες του οποίου αναπτύσσονται όμορφα παραποτάμια δάση που σφύζουν από ζωή. Όλη σχεδόν η πορεία του ποταμού ακολουθείται από μικρούς ή μεγαλύτερους δρόμους και τα σημεία όπου μπορεί κανείς να κατέβει για εξερεύνηση είναι δεκάδες.

Η βλάστηση γύρω από το ποτάμι αποτελείται κυρίως από πλατάνια, πολλές μεγάλες ασημοϊτιές και λυγαριές, ενώ λίγο πιο ψηλά στους λόφους επικρατεί μια πλούσια βλάστηση από πουρνάρια, κουμαριές, και σφενδάμια. Στην πορεία του, ο Λάδωνας, συναντά διάφορους τύπους βλάστησης με αποτέλεσμα, γύρω από τον ποταμό να συναντά κανείς πολλά χαρακτηριστικά είδη της πελοποννησιακής χλωρίδας. Πιο σημαντικά είναι η πρίμουλα Primula vulgaris που φυτρώνει δίπλα στα νερά, η ίριδα Iris unguicularis, ο Adonis flammeus, ο νάρκισσος Narcissus serotinus, η τουλίπα Tulipa orphanidea, το κολχικό Colchicum parlatoris, η καμπανούλα Campanula topaliana topaliana, οι κρόκοι Crocus boryi, C. niveus, η Cymbalaria microcalyx, η Petrorhagia dubia, το εαρινό κυκλάμινο Cyclamen repandum, το υδροχαρές Lythrum salicaria, το λυχνάρι Arum italicum, το Linum pubescens, η Aristolochia elongata, ο Astragalus monspessulanus και πολλές ορχιδέες, όπως οι Anacamptis pyramidalis, Α. papillionacea, A. boryi, Orchis simia, O. italica, O. pauciflora, O. quadripunctata, Limodorum abortivum, Serapias lingua, Ophrys mammosa, O. leucadica, O. attica, O. bombyliflora και O. apifera.

Η ορνιθοπανίδα περιλαμβάνει πολλά είδη που ζούνε κοντά σε πυκνά παρόχθια δάση. Από τα αρπακτικά ξεχωρίζουν οι γερακίνες, οι φιδαετοί, τα βραχοκιρκίνεζα, τα ξεφτέρια, οι πετρίτες, οι τυτούδες, οι κουκουβάγιες, οι χουχουριστές, οι γκιώνηδες και οι μπούφοι. Άλλα κοινά είδη των δασών και των μικρών πεδιάδων είναι οι δεντροτσοπανάκοι, οι δεντροβάτες, οι σταχτοσουσουράδες, οι κάργιες, οι κίσσες, τα τρυγόνια, οι τσίχλες, τα κοτσύφια, τα σιρλοτσίχλονα, οι θαμνοψάλτες, οι κοκκινοκεφαλάδες, οι αετομάχοι, οι κούκοι, τα αηδόνια, οι γαλαζοπαπαδίτσες, οι καλόγεροι, οι αιγίθαλοι, οι θαμνοτσιροβάκοι, οι μαυρομυγοχάφτες, τα λούγαρα, οι καρδερίνες, οι φλώροι, οι κοκκοθραύστες και τα σκαρθάκια.

Από την ερπετοπανίδα, στην περιοχή ζουν πρασινόφρυνοι, γραικοβάτραχοι, βαλκανοβάτραχοι, δεντροβάτραχοι, μεσογειακές χελώνες, κρασπεδοχελώνες, τρανόσαυρες, σαμιαμίδια, δεντρογαλιές, λαφιάτες, σαπίτες, αγιόφιδα, νερόφιδα, οχιές, ενώ ξεχωριστή αναφορά πρέπει να γίνει για κάποια είδη από σαύρες που ζουν σχεδόν αποκλειστικά στη Πελοπόννησο, όπως το πελοποννησιακό κονάκι, η μοραϊτόσαυρα, η γραικόσαυρα, ο οφιόμορος και η πελοποννησιακή γουστέρα.

Στο Λάδωνα ζούνε ακόμα βίδρες και στα γύρω δάση απαντά κανείς, αλεπούδες, νυφίτσες, κουνάβια, ασβούς, αγριογούρουνα, δασομυωξούς και τον σπάνιο κρικετό (Cricetullus migratorius). Στη γύρω περιοχή πιστεύεται ότι ακόμα ζούνε τσακάλια. Στα νερά του ποταμού ζούνε και αρκετά είδη ψαριών, όπως η πελοποννησιακή μπριάνα (Barbus peloponnesius), ο πελοποννησιακός ποταμοκέφαλος (Squalius peloponnensis), η λιάρα (Telestes pleurobipunctatus), η ποταμοσαλιάρα (Salaria fluviatilis) και η πέστροφα (Salmo trutta).