Kορυφαίος προορισμός για τους απανταχού λάτρεις του kitesurf και του windserf, το μικρό Πρασονήσι της Ρόδου φιλοξενεί και μία ιδιαίτερα σπάνια χλωρίδα που περιλαμβάνει πολλά ακριβοθώρητα είδη της Ρόδου, του Νοτίου Αιγαίου και της Μικράς Ασίας. Το Πρασονήσι αποτελεί την νοτιότερη χερσαία κατάληξη της Ρόδου. Στην ουσία δεν πρόκειται για πραγματικό νησί αλλά περισσότερο για ένα «εποχικό νησί». Το Πρασονήσι είναι ενωμένο τις περισσότερες μέρες του χρόνου με την Ρόδο, μέσω μιας λωρίδας άμμου που σχηματίζει δύο εντυπωσιακές αντικριστές παραλίες, ένας γεωλογικός σχηματισμός που ονομάζεται tombolo. Το μήκος της, σχεδόν τριγωνικής, αμμολωρίδας φτάνει τα 760 μέτρα, το μέγιστο πλάτος της, που βρίσκεται προς την μεριά της Ρόδου, τα 740 μέτρα και το ελάχιστο πλάτος, που βρίσκεται προς την μεριά του Πρασονησιού τα 70 μέτρα. Οι δύο παραλίες έχουν μήκος περίπου 1 χλμ. Πολλές φορές -κυρίως τον χειμώνα- και ανάλογα πάντα με τις καιρικές συνθήκες, τις παλίρροιες και τα ρεύματα, η θάλασσα περνάει πάνω από την άμμο και το Πρασονήσι αποκόπτεται από τη Ρόδο. Το συνολικό εμβαδόν του νησιού φτάνει τα 1.500 στρέμματα και η ακτογραμμή του τα 6,3 χιλιόμετρα. Ο ψηλότερος λόφος του νησιού φτάνει τα 80 μέτρα, ενώ χαρακτηριστικές, λόγω της πυκνής βλάστησης σε ένα ξερό τοπίο, είναι δύο εποχικές ρεματιές που κατεβαίνουν προς τις ανατολικές ακτές. Πρόκειται για έναν άγριο, ανεμοδαρμένο και ακατοίκητο τόπο με αμμώδες και αργιλώδες υπόστρωμα με φλύσχη και χαμηλή, πυκνή και θαμνώδη βλάστηση. Ένας χωματόδρομος μήκους 2 χιλιομέτρων διαγράφει όλο το μήκος του νησιού φτάνοντας μέχρι το ακρωτήρι Πράσο, ή Άκρα Πράσσον, όπου βρίσκεται ένας πέτρινος φάρος ύψους 14 μέτρων που χτίστηκε το 1890 από Γάλλους μηχανικούς. Στο πρώτο διάσελο που συναντάει ο περιπατητής υπάρχει και ένα μικρό «λιβαδάκι» από αφιερωματικούς κούκους (πέτρες βαλμένες η μία πάνω στην άλλη), συνήθεια που εφαρμόζεται στα μεγάλα μονοπάτια και στους ιερούς τόπους της Ανατολής. Μπορεί το μικρό Πρασονήσι να είναι περισσότερο γνωστό για τους χιλιάδες λάτρεις των θαλάσσινων σπορ, όμως δεν είναι λίγοι οι περιπατητές, οι ερασιτέχνες βοτανικοί και οι ορνιθοπαρατηρητές που από τον Μάρτη μέχρι και τον Μάη το επισκέπτονται για να ανακαλύψουν πολλά από τα δεκάδες σπάνια είδη της χλωρίδας και της πανίδας της Ρόδου.

Η βλάστηση του νησιού είναι κατά βάση αμμόφιλη, ενώ λόγω των δυνατών ανέμων που επικρατούν στην περιοχή τα περισσότερα από τα δενδρώδη είδη έχουν μία χαρακτηριστική σημαιόσχημη μορφή. Εδώ απαντώνται θαλασσόκεδρα, θαμνοκυπάρισσα, χαρουπιές, αγριελιές, σκίνα, σπαραγγιές, λαδανιές, ρείκια, αφάνες, θυμάρια, κ.ά. Στο περπάτημα σας στις μικρές γιδόστρατες θα ανακαλύψετε κάποια στενότοπα ενδημικά είδη της Ρόδου, όπως η φριτιλάρια Fritillaria rhodia, η καμπανούλα Campanula rhodensis και το κυκλάμινο Cyclamen rhodium subsp rhodium. Σπάνια φυτά του Νότιου Αιγαίου και της Ανατολής που φυτρώνουν εδώ είναι η Asperula lilaciflora subsp phrygia, η Achillea cretica, ο Ranunculus asiaticus, η Carlina tragacanthifolia, η Chlamydophora tridentata, η Galatella cretica, το Helichrysum orientale, η Scorzonera elata, η Hormuzakia aggregata, η Lithodora hispidula subsp hispidula, η σιληνή Silene discolor, το κολχικό Colchicum pusillum, η Ipomoea imperati, η Ononis ramosissima, το Trifolium argutum, το Trifolium pilulare και η Vicia palaestina. Η βλάστηση συμπληρώνεται με είδη, όπως η Anthemis rigida subsp rigida, η Pseudorlaya pumila, ο θαλασσινός κρίνος Pancratium maritimum, το Cichorium spinosum, το Filago pygmaea, το Helichrysum stoechas subsp barrelieri, η Achillea maritima, η Cakile maritima subsp maritima, η Erucaria hispanica, η Malcolmia chia, η Malcolmia nana, η Paronychia macrosepala, η σιληνή Silene sedoides, το Helianthemum apenninum, ο Convolvulus oleifolius, η Cressa cretica, η Cuscuta palaestina, η Euphorbia paralias, η Euphorbia peplis, ο Astragalus spruneri, ο Lotus halophilus, το Medicago rugosa, η Bellevalia trifoliata, το Muscari weissii, ο Phlomis cretica, το Teucrium brevifolium, η Malva parviflora, η Orobanche grisebachii, το Plantago cretica, το αμάραντο Limonium roridum, το Polygala venulosa, η Nigella arvensis subsp brevifolia, το Lycium schweinfurthii και ο μανδραγόρας Mandragora officinarum. Εδώ απαντώνται και κάποια ενδιαφέροντα είδη ορχιδεών, όπως η Anacamptis coriophora, η Anacamptis pyramidalis, η Anacamptis papilionacea subsp aegaea, η Ophrys lucis, η Ophrys parvula, η Ophrys cretica var beloniae και η Ophrys labiosa.

Το Πρασονήσι θεωρείται ένας ιδιαίτερα σημαντικός τόπος για την ορνιθοπανίδα, καθώς αποτελεί ένα από τα πρώτα σημεία στάσης και ξεκούρασης για τα μεταναστευτικά πουλιά αλλά και πέρασμα για πολλά αρπακτικά. Ιδιαίτερα κατά την διάρκεια του χειμώνα και της άνοιξης όταν πλημμυρίζει το κοντινό έλος της Κατταβιάς στην περιοχή παρατηρούνται πολλά ενδιαφέροντα είδη. Στους κάθετους βράχους στα δυτικά φωλιάζουν σπάνιοι μαυροπετρίτες, ενώ μέχρι πρόσφατα στην περιοχή πετούσαν σπιζαετοί. Άλλα αρπακτικά που περνούν κάθε Σεπτέμβρη από εδώ είναι οι κραυγαετοί, οι στεπαετοί, οι γερακαετοί, οι σφηκιάρηδες και οι καλαμόκιρκοι, ενώ στην περιοχή εμφανίζονται συχνά αετογερακίνες, γερακίνες, πετρίτες και βραχοκιρκίνεζα. Από τα θαλασσοπούλια στην γύρω περιοχή απαντώνται θαλασσοκόρακες, αρτέμηδες, μύχοι, αιγαιόγλαροι, ασημόγλαροι και χειμωνογλάρονα. Άλλα είδη που μπορεί να παρατηρήσει κανείς είναι η κουκουβάγια, το γιδοβύζι, το ορτύκι, το τρυγόνι, ο τσαλαπετεινός, ο μελισσοφάγος, ο κορυδαλλός, η μικρογαλιάντρα, το βραχοχελίδονο, η ωχροκελάδα, η λιβαδοκελάδα, ο καρβουνιάρης, ο σταχτοπετρόκλης, η ασπροκωλίνα, ο μαυρολαίμης, ο μαυροτσιροβάκος, ο κοκκινοτσιροβάκος, ο σπάνιος αιγαιοτσιροβάκος, ο αετομάχος, ο κοκκινοκεφαλάς, το φρυγανοτσίχλονο και ο τσιφτάς.

Η ερπετοπανίδα του μικρού νησιού είναι αρκετά πλούσια και αποτελείται από είδη, όπως οφίσοπες, κροκοδειλάκια, σαμιαμίδια, κυρτοδάκτυλους, λιακόνια, αμφίσβαινες, μαύρους έφιους και αγιόφιδα, ενώ στην περιοχή ζει και ο ζαμενής της Ρόδου. Η θαλάσσια περιοχή ανοιχτά του νησιού αποτελεί πέρασμα για θαλάσσιες χελώνες, όπως η καρέτα και η σπάνια πράσινη χελώνα. Από τα θηλαστικά ξεχωρίζει η παρουσία του εξαιρετικά σπάνιου για την Ευρώπη στεποποντικού (Apodemus witherbyi) που στη Ρόδο και σε λίγα ακόμα μικρά νησιά του νοτιοανατολικού Αιγαίου έχει το δυτικότερο άκρο της κατανομής του. Συχνά εδώ καταφθάνουν ψάχνοντας για τροφή τα πετροκούναβα που ζουν μόνιμα στις απέναντι περιοχές. Το Πρασονήσι είναι ο πρώτος τόπος που συναντούν οι μεσογειακές φώκιες που ζούνε σε μεγαλύτερους πληθυσμούς στη Βόρεια Κάρπαθο και έρχονται εδώ για να κυνηγήσουν ή για να βρουν την δική τους επικράτεια. Η θάλασσα στα ανοιχτά αποτελεί πέρασμα για πολλά μεγαλόπρεπα κητώδη, όπως ο φυσητήρας, το σταχτοχελίδονο, το ζωνοδέλφινο, το ρινοδέλφινο και ο ζηφιός. Τέλος αξίζει να αναφερθεί η παρουσία ενός στενότοπου ενδημικού κολεόπτερου, του σκαθαριού Dendarus rhodius.