Στην σκιά του επιβλητικού Χελμού, στη μέση ενός πλατανόδασους και μέσα από τις ρίζες ενός βράχου αναβλύζουν οι πηγές που στη συνέχεια σχηματίζουν τον μικρό Αροάνιο ποταμό. Οι πηγές του Αροάνιου, βρίσκονται στα νοτιοδυτικά του Χελμού, σε υψόμετρο 700 μέτρων, λίγα μέτρα νοτιότερα από το χωριό Πλανητέρο. Η ίδια η ετυμολογία του χωριού Πλανητέρο (πλατάνια και νερό) σε προετοιμάζει για το τοπίο που θα συναντήσεις. Κοντά στο σημείο των πηγών ενώνονται το ρέμα Χαλίκι και το ρέμα του Κεφαλόβρυσου που αποτελούν τους δύο βασικούς παραπόταμους που κατεβαίνουν από τον Χελμό και σχηματίζουν τον Αροάνιο. Ο κύριος όγκος του νερού όμως, βγαίνει από μία λιμνοπηγή που βρίσκεται στη ρίζα ενός μεγάλου βράχου. Η ροή είναι εντυπωσιακή, ενώ πρόκειται για νερά που προέρχονται τόσο από τον Χελμό όσο και από την λεκάνη του Φενεού και φτάνουν ως εδώ μέσα από καταβόθρες. Στη συνέχεια το ποτάμι διασχίζει με νότια κατεύθυνση την κοιλάδα της Κατσάνας και εκβάλλει στον Λάδωνα ρέοντας σε ένα συνολικό μήκος 10 χιλιομέτρων. Στην περιοχή υπάρχουν παλιές νεροτριβές και νερόμυλοι, εστιατόρια, πάγκοι με παραδοσιακά προϊόντα και εκτροφεία πέστροφας. Έτσι μπορεί κανείς να απολαύσει τις εικόνες της άγριας φύσης απολαμβάνοντας τον καφέ ή το φαγητό του. Μάλιστα εδώ, εξαιτίας της συνεχούς ανθρώπινης παρουσίας, πολλά είδη της ορνιθοπανίδας είναι μάλλον θαρραλέα και σου επιτρέπουν να τα θαυμάσεις με ευκολία. Αν και η έντονη τουριστική ανάπτυξη έχει αλλοιώσει τη φυσικότητα του τοπίου, εν τούτοις η περιοχή κρατάει ακόμα την άγρια ομορφιά της. Αξίζει τέλος να κάνετε κάποιες στάσεις για εξερεύνηση στα ανοιχτά πλατώματα γύρω από το Πλανητέρο, καθώς εδώ φυτρώνουν αρκετά σπάνια είδη της πελοποννησιακής χλωρίδας.

Στην περιοχή γύρω από τις πηγές αναπτύσσεται ένα πυκνό πλατανόδασος που καλύπτει μια έκταση 120 στρεμμάτων. Τα πλατάνια αναπτύσσονται σε ένα πλάτωμα ανάμεσα σε έναα λαβύρινθο από υδάτινους μαιάνδρους και πολλά από αυτά φτάνουν σε διάμετρο τα 4 μέτρα. Το δάσος στην αρχή του προστατεύεται από τα ανατολικά από κάθετα βράχια πάνω στα οποία φυτρώνουν διάφορα ενδιαφέροντα είδη. Τα πιο σημαντικά είδη της γύρω περιοχής είναι η Aurinia moreana, η Asperula arcadiensis, το Onosma erecta subsp. malickyi, η καμπανούλα Campanula topaliana subsp. topaliana, η Centaurea affinis subsp. laconiae, η Inula verbascifolia subsp. methanaea,  o Pterocephalus perennis subsp. perennis, το Verbascum daenzeri και ο κρόκος Crocus olivieri subsp. olivieri. Άλλα πιο κοινά είδη είναι η Digitalis laevigata subsp. graeca, η ίριδα Iris unguicularis subsp. angustifolia, το Asyneuma limonifolium subsp. limonifolium, η Primula vulgaris subsp. vulgaris, το Geranium purpureum, η Lunaria annua subsp. pachyrhiza, ο Melittis melissophyllum subsp. albida, το Sedum album, το Sedum laconicum subsp. laconicum, η Sternbergia lutea subsp. lutea, οι βιόλες Viola alba subsp. dehnhardtii και Viola riviniana, το Adiantum capillus-veneris, η Petrorhagia glumacea, η Centaurea cyanus, το Epilobium hirsutum, το Epilobium obscurum, το Teucrium capitatum subsp. capitatum, ο Chamaecytisus hirsutus subsp. hirsutus, η Draba muralis, η Silene graeca, το Equisetum ramosissimum, ο Dianthus viscidus, η Gagea villosa και το Galium verum subsp. verum. Από τις ορχιδέες εδώ απαντώνται οι Dactylorhiza saccifera, Limodorum abortivum, Ophrys mammosa, Ophrys delpinensis, Ophrys apifera και Ophrys hebes.

 

Η παρατήρηση της ορνιθοπανίδας στην περιοχή είναι απολαυστική. Πρωταγωνιστούν οι δεντροτσοπανάκοι και οι καμποδεντροβάτες που ψάχνουν άφοβα για τροφή στους κορμούς των πλατανιών, αλλά και οι σταχτοσουσουράδες που τσιμπολογούν στις όχθες. Σημαντικό είναι ότι οι πηγές κρατάνε ακόμα ένα μικρό πληθυσμό από νεροκότσυφες, πράγμα σπάνιο για την Πελοπόννησο. Από τα αρπακτικά στην περιοχή ζούνε φιδαετοί, γερακίνες, σφηκιάρηδες, ξεφτέρια, σαΐνια, πετρίτες και βραχοκιρκίνεζα. Στις κουφάλες των πλατανιών κάνουν τις φωλιές τους οι χουχουριστές, ενώ στην γύρω περιοχή ζούνε κουκουβάγιες και γκιώνηδες. Τα πλατώματα γύρω από τα πλατάνια είναι ιδανικά για τις μπεκάτσες που έρχονται εδώ ψάχνοντας για γαιοσκώληκες. Άλλα πουλιά της περιοχής είναι οι ακτίτες, οι φάσσες, οι κούκοι, οι σταχτάρες, οι βουνοσταχτάρες, οι μελισσοφάγοι, οι μεσαίοι δρυοκολάπτες, οι δεντροσταρήθρες, τα σταβλοχελίδονα, τα μιλτοχελίδονα, τα σπιτοχελίδονα, οι νεροκελάδες, οι τρυποφράχτες, οι θαμνοψάλτες, οι κοκκινολαίμηδες, τα αηδόνια, οι φοινίκουροι, οι γαλαζοκότσυφες, οι κελαηδότσιχλες, τα κοτσύφια, οι μαυροσκούφηδες, οι βουνοτσιροβάκοι, οι κοκκινοτσιροβάκοι, οι μελωδοτσιροβάκοι, οι δασοφυλλοσκόποι, οι σταχτομυγοχάφτες, οι δρυομυγοχάφτες, οι γαλαζοπαπαδίτσες, οι αιγίθαλοι, οι κάργιες, οι σπίνοι, οι καρδερίνες, οι φλώροι, τα λούγαρα, τα σκαρθάκια, τα σιρλοτσίχλονα και τα βουνοτσίχλονα.

Από τα αμφίβια εδώ ζούνε σαλαμάνδρες, ελληνικοί τρίτωνες, φρύνοι, πρασινόφρυνοι, βαλκανοβάτραχοι και γραικοβάτραχοι. Η πλούσια ερπετοπανίδα της περιοχής αντιπροσωπεύεται από 19 είδη, όπως μεσογειακές χελώνες, πελοποννησιακά κονάκια, ελληνικά κονάκια, τυφλίτες, σαμιαμίδια, σαύρες του Μοριά, ελληνικές σαύρες, τρανόσαυρες, τοιχόσαυρες, πελοποννησιακές γουστέρες, βαλκανόσαυρες, αβλέφαροι, στεφανοφόροι, λαφιάτες, δεντρογαλιές, σαπίτες, νερόφιδα, σπιτόφιδα και οχιές. Υπάρχουν αναφορές από τους ντόπιους ότι στο σύστημα του Λάδωνα-Αροάνιου ζούνε ακόμα βίδρες. Η περιοχή είναι σημαντική για τις νυχτερίδες, καθώς είναι γεμάτη από σπήλαια και βάραθρα. Εδώ ζούνε είδη, όπως πτερυγονυχτερίδες (Miniopterus schreibersii), μικρομυωτίδες (Myotis blythii), ποδαρομυωτίδες (Myotis capaccinii), τρανομυωτίδες (Myotis myotis), μεσορινόλοφοι (Rhinolophus euryale), τρανορινόλοφοι (Rhinolophus ferrumequinum) και ρινόλοφοι του Μέχελ (Rhinolophus mehelyi). Άλλα θηλαστικά είναι οι αλεπούδες, οι νυφίτσες, οι σκαντζόχοιροι, οι λαγοί, οι δεντρομυωξοί και οι νανοκρικέτοι. Στα νερά του ποταμού ζούνε επιγενείς ιριδίζουσες πέστροφες (Oncorhynchus mykiss) που έχουν δραπετεύσει από τα ιχθυοτροφία, αλλά και είδη, όπως πελοποννησιακές μπριάνες (Barbus peloponnesius), λιάρες (Telestes pleurobipunctatus) και πελοποννησιακοί ποταμοκέφαλοι (Squalius peloponnensis).