Τα μαγευτικά Περτουλιώτικα λιβάδια, ο αγαπημένος τόπος συνάντησης των Σαρακατσαναίων, αποτελούν έναν ορεινό βιότοπο που συνδυάζει την εξερεύνηση στη φύση με τις αθλητικές και ψυχαγωγικές δραστηριότητες του βουνού. Τα λιβάδια βρίσκονται σε υψόμετρο 1.130 μέτρων στα ορεινά Τρίκαλα ανάμεσα στους μεγάλους ορεινούς όγκους της περιοχής. Η έκταση τους φτάνει τα 1.000 στρέμματα και απλώνονται σε ένα οροπέδιο που αγκαλιάζεται από ελατοδάση σε ένα τριγωνικό σχήμα που μοιάζει με κεφαλαίο λάμδα (Λ). Στα ανατολικά τους σηκώνεται ο Κόζιακας, στα δυτικά η Νεράιδα και στα νότια καταλήγουν οι μικρές κορφές Γκαλντερίμι (1.338 μ.), Γκλαμπάτσα (1.491 μ.) και Σάσα (1.305 μ.) που αποελούν τις βόρειες απολήξεις των Λούπατων και του Αυγού. Τα Περτουλιώτικα λιβάδια ξεκινάνε από τον αυχένα Τζάτζα στα νότια, φτάνουν στον αυχένα του Κόζιακα όπου τραβερσάρουν, καταλήγοντας στα όρια του ορεινού οικισμού του Περτουλίου. Εδώ βρίσκονται και οι πηγές του Περτουλιώτικου ρέματος το οποίο διασχίζει όλη την περιοχή των ορεινών Τρικάλων εκβάλλοντας στον Ασπροπόταμο (Αχελώο). Η περιοχή έχει συνδεθεί έντονα με το ετήσιο αντάμωμα των απανταχού Σαρακατσαναίων που διοργανώνεται, εδώ και χρόνια, στα τέλη του Μάη. Στα νότια βρίσκεται το μικρό Χιονοδρομικό κέντρο Περτουλίου, ενώ εδώ βρίσκεται και το Αθλητικό Κέντρο Περτουλίου που διοργανώνει πολλές δραστηριότητες φυσιολατρικού τουρισμού όπως ιππασία και πεζοπορεία. Το τοπίο στα Περτουλιώτικα λιβάδια είναι μοναδικό. Μαίανδροι από ρυάκια, μικρές λίμνες και λούτσες, ένα μαύρο ελατόδασος και επίπεδα χορτολίβαδα στα οποία βόσκουν άλογα και αγελάδες στεφανώνονται από τα τρία μεγάλα βουνά των Τρικάλων. Εδώ συνδυάζεται με τον καλύτερο τρόπο η εξερεύνηση με τις ορεινές δραστηριότητες.

Γύρω από τα λιβάδια απλώνεται το περίφημο Πανεπιστημιακό Δάσος Περτουλίου το οποίο έχει εν πολλοίς διασωθεί από την υλοτομία. Τα λιβάδια αγκαλιάζονται από ένα πυκνό δάσος ελάτης στο οποίο επικρατούν τα μακεδονικά έλατα (Abies borisii-regis), ενώ υπάρχουν και λίγα άτομα κεφαλληνιακής ελάτης (Abies cephalonica). Άλλα δέντρα που συναντάει κανείς είναι τα σφενδάμια, τα σκλήθρα, τα αγριόκεδρα, οι γιδοϊτιές, οι βουνοϊτιές, τα αρκουδοπούρναρα και οι κράταιγοι. Στην γύρω περιοχή συναντάει κανείς και το σπάνιο λαβούρνο (Laburnum anagyroides) με τις εντυπωσιακές κίτρινες ταξιανθίες. Στα λιβάδια και στο δάσος φυτρώνουν πολλά ενδιαφέροντα είδη από τα οποία ξεχωρίζουν η καμπανούλα Campanula tymphaea, η πανέμορφη Lychnis subintegra, το Veratrum nigrum, το Cerastium glutinosum, η Achillea setacea, ο Lycopus europaeus, ο Stachys tymphaea, η νεραγκούλα Ranunculus trichophyllus, ο Rhinanthus sintenisii, η Anthyllis vulneraria bulgarica, το αγριόσκορδο Allium vineale και το κολχικό Colchicum autumnale. Άλλα είδη είναι η Eleocharis palustris, η Filipendula vulgaris, η Caltha palustris, η Lysimachia nummularia, το Equisetum palustre, η Myosotis nemorosa, η καμπανούλα Campanula cervicaria, η Αrenaria serpyllifolia, το αγριογαρύφαλλο Dianthus viscidus, το Lamium galeobdolon, η Stellaria graminea, ο Carduus tmoleus, η Arabis sagittata, το γεράνι Geranium asphodeloides, το Epilobium hirsutum, η βιόλα Viola odorata, το Alisma plantago-aquatica και οι ορχιδέες Cephalanthera longifolia, Dactylorhiza saccifera, Anacamptis laxiflora, Orchis mascula και Ophrys hystera.

Η ορνιθοπανίδα περιλαμβάνει πολλά ενδιαφέροντα είδη του δάσους, αλλά και αρπακτικά που ζούνε στις κοντινές κορφές. Από τα τελευταία εδώ πετάνε χρυσαετοί, φιδαετοί, σφηκιάριδες, γερακίνες, πετρίτες, ξεφτέρια, σαΐνια και βραχοκιρκίνεζα. Από τα νυχτόβια αρπακτικά, εδώ ζούνε μπούφοι, χουχουριστές και κουκουβάγιες. Άλλα είδη που συναντάει κανείς είναι η μπεκάτσα, το μπεκατσίνι, το γιδοβύζι, η φάσσα, το φασσοπερίστερο, η βουνοσταχτάρα, ο μελισσοφάγος, ο μαύρος δρυοκολάπτης, ο πράσινος δρυοκολάπτης, ο λευκονώτης δρυοκολάπτης, η δεντροσταρήθρα, το μιλτοχελίδονο, η νεροκελάδα, ο τρυποφράχτης, ο νεροκότσυφας, ο θαμνοψάλτης, ο κοκκινολαίμης, το αηδόνι, ο καρβουνιάρης, ο σταχτοπετρόκλης, ο καστανολαίμης, η γερακότσιχλα, ο βουνοτσιροβάκος, ο πυρροβασιλίσκος, η γαλαζοπαπαδίτσα, η καστανοπαπαδίτσα, η ελατοπαπαδίτσα, ο αιγίθαλος, ο βουνοδεντροβάτης, ο αετομάχος, η κίσσα, ο κόρακας, ο δεντροσπουργίτης, ο χειμωνόσπινος, το φανέτο, το λούγαρο, το σιρλοτσίχλονο, το βουνοτσίχλονο και ο τσιφτάς.

Οι λούτσες στις άκρες των ρυακιών και του δρόμου είναι ίσως ο πιο κατάλληλος τόπος στην Ελλάδα για να θαυμάσει κανείς τους αλπικούς τρίτωνες. Τα νερά είναι κρυστάλλινα και εδώ ζούνε εκατοντάδες άτομα αυτού του όμορφου ζώου. Άλλα αμφίβια είναι οι σαλαμάνδρες, οι κιτρινομπομπίνες, οι φρύνοι και οι σβελτοβάτραχοι. Η ερπετοπανίδα της περιοχής αποτελείται από μεσογειακές χελώνες, κονάκια, πρασινόσαυρες, τρανόσαυρες, τοιχογουστέρες, σαΐτες, νερόφιδα, στεφανοφόρους, σπιτόφιδα και οχιές. Ο ασφαλτόδρομος και οι εγκαταστάσεις του χιονοδρομικού κέντρου αποθαρρύνουν τα μεγάλα θηλαστικά που ζούνε στα γύρω δάση να πλησιάσουν στα λιβάδια, παρότι η περιοχή βρίσκεται ανάμεσα σε διάσελα που αποτελούν περάσματα για τα ζώα. Στα γύρω δάση και βουνά ζούνε αρκούδες, ζαρκάδια, αγριόγατοι, αλεπούδες, ασβοί, δασοκούναβα, νυφίτσες, δασομυωξοί και σκίουροι.

Πληροφορίες για τις δραστηριότητες στην περιοχή: http://www.pertoulisportcenter.gr