Στα βόρεια σύνορα της χώρας μας και κοντά στην πόλη της Φλώρινας απλώνεται μια πεδιάδα στην οποία παλεύουν τα απέραντα φυσικά υγρολίβαδα με τις σύγχρονες καλλιέργειες. Η περιοχή με τα υγρολίβαδα ανήκει στον ευρύτερο κάμπο της Φλώρινας που εκτείνεται ανατολικά της πόλης. Εδώ συναντιούνται πολλά από τα ρέματα και τα νερά που έρχονται από τη Βίγλα και τον Βαρνούντα και που τα περισσότερα καταλήγουν στον Λύγκο ποταμό. Εντούτοις η πεδιάδα φιλοξενεί μεγάλες εκτάσεις από εποχικά υγρολίβαδα, τέλματα και ρύακες που ιδιαίτερα κατά τους χειμερινούς μήνες και μετά από βροχές κατακλύζονται. Τα υγρολίβαδα βρίσκονται δεξιά και αριστερά της επαρχιακής οδού που ενώνει τη Φλώρινα με τη Νίκη σε μια έκταση που φτάνει τα 14 τ.χλμ. Ανάμεσα τους αναπτύσσονται καλλιέργειες σιτηρών, ζαχαρότευτλων, πατάτας και άλλων ειδών. Η περιοχή μπορεί να μοιάζει άδεια από άγρια ζωή αλλά μόνο αυτό δεν είναι. Πρόκειται για ένα κλασσικό αγροτικό οικότοπο που η παρουσία των υγρολίβαδων προσελκύει δεκάδες είδη της ορνιθοπανίδας. Αξίζει να περπατήσει κανείς γύρω από τα υγρολίβαδα ή στους αγροτικούς χωματόδρομους και θα ανακαλύψει πολλά ενδιαφέροντα είδη.

Η βλάστηση, εκτός από τις αχανείς καλλιέργειες, περιορίζεται σε λίγα μεγάλα δέντρα που υψώνονται διάσπαρτα στον επίπεδο ορίζοντα, διάφορα αγρωστώδη είδη και κάποια υδροχαρή. Από τα δέντρα συναντά κανείς μεγάλα σκλήθρα, βελανιδιές, λεύκες και ιτιές, ενώ τα υγρολίβαδα δηλώνουν την παρουσία τους από τις πυκνές συγκεντρώσεις βούρλων. Κοντά στους ρύακες φυτρώνουν αγριοκαλαμιές και ψαθιά. Από φυτά, εδώ συναντάει κανείς την Consolida regalis paniculata, την καμπανούλα Campanula patula patula, την Asperula arvensis, την Ajuga chamaepitys, τον Convolvulus arvensis, το Polygonum arenarium, τον Acinos arvensis, το Agrostemma githago, την Arabis auriculata, το Bupleurum subovatum, την Legousia speculum-veneris, την Linaria chalepensis, την Melanortocarya obtusifolia, το Silybum marianum, κ.ά.

Η ορνιθοπανίδα της περιοχής είναι ιδιαίτερα πλούσια όλες τις εποχές του χρόνου. Η γειτνίαση με τα δάση, η παρουσιά νερού και οι απέραντες καλλιέργειες προσελκύουν δεκάδες είδη. Παλιότερα εδώ πετούσαν σπάνιοι βασιλαετοί, αλλά η αποψίλωση των δέντρων τους έδιωξε. Τα αρπακτικά αντιπροσωπεύονται από σπάνιους χειμωνόκιρκους, λιβαδόκιρκους, στεπόκιρκους, γερακίνες, αετογερακίνες, ξεφτέρια, κιρκινέζια, βραχοκιρκίνεζα και μαυροκιρκίνεζα. Στην περιοχή έχει επίσης αναφερθεί η παρουσία της σπάνιας καμπίσιας πέρδικας αλλά και της χαμωτίδας. Συχνά στα λιβάδια βλέπει κανείς σταχτοτσικνιάδες, αργυροτσικνιάδες και λευκοτσικνιάδες που ψάχνουν στα υγρολίβαδα για βατράχια. Κατά τη διάρκεια του χειμώνα εδώ σχηματίζονται μεγάλα σμήνη από ψαρόνια. Άλλα είδη της περιοχής είναι τα μπεκατσίνια, τα φασσοπερίστερα, τα τρυγόνια, οι σταχτάρες, οι τσαλαπετεινοί, οι χαλκοκουρούνες, οι σταρήθρες, οι κατσουλιέρηδες, οι γαλιάντρες, οι νεροκελάδες, οι λιβαδοκελάδες, οι λευκοσουσουράδες, οι τρυποφράχτες, οι κοκκινολαίμηδες, οι καστανολαίμηδες, οι μαυρολαίμηδες, οι ψαθοποταμίδες, τα ψευταηδόνια, οι υφάντρες, οι αετομάχοι, οι σπάνιοι διπλοκεφαλάδες, οι κάργιες, τα κοράκια, τα χαβαρόνια, οι γαλαζοπαπαδίτσες, οι δεντροσπουργίτες, τα φανέτα, οι καρδερίνες, τα σκαρθάκια, τα καλαμοτσίχλονα, τα σιρλοτσίχλονα, οι αμπελουργοί και οι τσιφτάδες.

Η πανίδα των αμφιβίων και των ερπετών περιλαμβάνει είδη όπως δεντροβάτραχους, βαλκανοβάτραχους, πρασινόφρυνους, αβλέφαρους, πρασινόσαυρες, σαύρες του Ταύρου, σπιτόφιδα, νερόφιδα, λιμνόφιδα, σαπίτες, εφιούς και λαφιάτες. Από τα θηλαστικά εδώ ζούνε αλεπούδες, νυφίτσες, ασβοί, σκατζόχοιροι και πολλά τρωκτικά του αγρού, ενώ παλαιότερα υπήρχαν αναφορές για λύκους που κατεβαίνανε από τα βουνά όταν έπιανε χιόνι στον κάμπο.