Μια μικρή λίμνη που «κρύβεται» σε ένα λιβάδι στα υποαλπικά της Βασιλίτσας και αποτελεί ένα σπουδαίο πεδίο εξερεύνησης τόσο για την ιδαίτερα σπάνια χλωρίδα της περιοχής, όσο και για τα πολλά αξιοθαύμαστα είδη της πανίδας που ζούνε στα νερά της και στα γύρω δάση. Η δρακόλιμνη της Γομάρας είναι πιο γνωστή ως λίμνη Δίστρατου από το χωριό της Ηπείρου που βρίσκεται λίγα χιλιόμετρα πιο δυτικά. Η Γομάρα είναι η κορυφή που χωρίζεται από τις ψηλότερες κορυφές της Βασιλίτσας που βρίσκονται στα νοτιοανατολικά, από το διάσελο της Νεροτριβής και υψώνεται στα βορειοδυτικά της λίμνης στα  2.126 μέτρα. Η κορυφή που βρίσκεται στα βόρεια, ακριβώς πάνω από τη λίμνη, είναι ο Μπαλτούμης (2.027 μ.). Από την άλλη πλευρά του Μπαλτούμη αναπτύσσεται το μεγάλο Χιονοδρομικό Κέντρο της Βασιλίτσας. Η λίμνη μπορεί να βρίσκεται σε ένα υψόμετρο 1.721 μ. αλλά διατηρεί όλα τα χαρακτηριστικά μιας δρακόλιμνης. Το μέγεθος της είναι 3,5 στρέμματα και η περίμετρος της φτάνει τα 230 μέτρα. Δέχεται τα νερά της από την κορυφή του Μπαλτουμή και στη συνέχεια μέσα από ένα ρυάκι τα στέλνει στο ρέμα της Νεροτριβής που κυλάει νοτιότερα. Η δρακόλιμνη της Γομάρας βρίσκεται 1,5 χλμ. από το χιονοδρομικό, ενώ απέχει μόλις 60 μέτρα από τον ασφαλτόδρομο που ενώνει τη Σμίξη Γρεβενών με το Δίστρατο Ιωαννίνων. Στα δυτικά της και σε μια απόσταση 200 μέτρων κατεβαίνουν ρυάκια που δημιουργούν όμορφα υποαλπικά υγρολίβαδα. Η περιοχή παραμένει από τις πιο άγριες της Ελλάδας και η όχληση από την ανθρώπινη παρουσία περιορίζεται μόνο όταν λειτουργεί το χιονοδρομικό. Πρόκειται για έναν υπέροχο τόπο για εξερεύνηση ειδικά το καλοκαίρι όταν τα γύρω λιβάδια γεμίζουν από σπάνια αγριολούλουδα, ενώ η θέα προς τις μεγάλες κορυφές της Τύμφης είναι μοναδική.

Γύρω από τη δρακόλιμνη της Γομάρας απλώνονται όμορφα χορτολίβαδα, ενώ πολύ κοντά στις όχθες της υπάρχει μία συστάδα από οξιές και μικρά ρόμπολα. Αν κοιτάξει κανείς λίγο πιο πάνω προς τη κορυφή του Μπαλτούμη θα δει πολλά μεγάλα, αιωνόβια ρόμπολα μερικά από τα οποία είναι κεραυνοβολημένα, μια τυπική εικόνα των κορφών της Βασιλίτσας. Γύρω από τη λίμνη, στα χορτολίβαδα, στα ρυάκια και ανάμεσα στους λίγους ασβεστόλιθους φυτρώνουν πολλά θαυμαστά είδη της χλωρίδας της Πίνδου και αν κανείς βρεθεί εδώ το καλοκαίρι θα ενθουσιαστεί από τα μικρά διαμάντια που θα συναντήσει. Από αυτά ξεχωρίζουν ο κρίνος Lilium albanicum, η Bornmuellera baldaccii, η Soldanella pindicola, η Anemone nemorosa, ο νάρκισσος Narcissus poeticus radiiflorus, η σιληνή Silene haussknechtii, η Gentiana verna balcanica, η Pinguicula crystallina hirtiflora, η Scorzonera doriae, το αγριογαρύφαλλο Dianthus deltoides degenii, το Linum puntcatum pycnophyllum και οι βιόλες Viola dukadjinica, Viola epirota και Viola albanica. Άλλα είδη είναι ο Edraianthus graminifolius, η Saxifraga rotundifolia, η Barbarea sicula, ο κρόκος Crocus chrysanthus, ο Helleborus odorus, το Geum coccineum, η Pedicularis petiolaris, ο Thymus praecox zygiformis, το Verbascum epixanthinum, το Allium phthioticum, η Myosotis alpestris, η σιληνή Silene roemeri macrocarpa, το Polygala alpestris και η ορχιδέα Dactylorhiza sambucina.

Η ορνιθοπανίδα της περιοχής περιλαμβάνει πολλά σπάνια είδη που ζούνε στα αλπικά. Από τα αρπακτικά εδώ ακόμα πετάνε χρυσαετοί, φιδαετοί, γερακίνες, σφηκιάριδες, ξεφτέρια, βραχοκιρκίνεζα και πετρίτες. Στα πιο απομονωμένα σημεία ακόμα ζούνε σπάνιες πετροπέρδικες ενώ στις γύρω κορυφές μαζεύονται μεγάλα κοπάδια από κιτρινοκαλιακούδες. Από τα σπάνια είδη των αλπικών εδώ συναντάει κανείς χιονάδες, χιονοψάλτες, πυρροκότσυφες, χιονοκότσυφες, χιονόστρουθους, χειμωνόσπινους και χιονοτσίχλονα. Άλλα είδη είναι οι μπεκάτσες, οι φάσσες, οι βουνοσταχτάρες, οι λευκονώτες δρυοκολάπτες, οι δεντροσταρήθρες, οι νεροκελάδες, οι φοινίκουροι, οι καρβουνιάρηδες, οι σταχτοπετρόκληδες, οι τσίχλες, οι γερακότσιχλες, οι πυρροβασιλίσκοι, οι καστανοπαπαδίτσες, οι βουνοπαπαδίτσες, οι τοιχοδρόμοι, οι αετομάχοι, τα κοράκια, οι δεντροσπουργίτες, τα φανέτα, τα βλαχοτσίχλονα, τα χρυσοτσίχλονα και τα βουνοτσίχλονα.

 

Τα νερά της δρακόλιμνης είναι σημαντικός βιότοπος για τους αλπικούς τρίτωνες και εδώ μπορεί κανείς εύκολα να τους θαυμάσει απλά περπατώντας κοντά στις όχθες. Άλλα αμφίβια είναι οι κιτρινομπομπίνες, οι φρύνοι, οι γραικοβάτραχοι και οι σβελτοβάτραχοι. Από τα ερπετά εδώ ζούνε τοιχογουστέρες, πρασινόσαυρες, σαύρες του Ταύρου, σαΐτες, λαφιάτες του Ασκληπιού και οχιές, ενώ πιθανολογείται η παρουσία της σπάνιας νανόχεντρας. Το πιο κοινό θηλαστικό γύρω από τη λίμνη είναι ο λαγός που τα σημάδια της παρουσίας του είναι έντονα στα γύρω χορτολίβαδα. Αν και η γειτνίαση με την άσφαλτο είναι αποτρεπτική, το διάσελο χρησιμοποιείτε από πολλά θαυμαστά ζώα που από την Ήπειρο κατευθύνονται προς τα δάση των Γρεβενών, όπως αρκούδες, λύκοι, ζαρκάδια, αγριόγατες, αλεπούδες, κ.ά.