Μια μικρή, ορεινή λίμνη στις ρίζες του Χελμού που δημιουργήθηκε, πριν από έναν αιώνα, κάτω από ασυνήθιστες περιστάσεις και πλέον αποτελεί ένα ιδανικό ενδιαίτημα για πολλά είδη της πανίδας. Η λίμνη Τσιβλού βρίσκεται στα ανατολικά του νομού Αχαΐας στους βόρειους πρόποδες του Χελμού, λίγες δεκάδες μέτρα δυτικότερα από το μικρό φαράγγι που δημιουργεί ο ποταμός Κράθης που κατεβαίνει από τις κορυφές του βουνού και εκβάλλει στον Κορινθιακό. Το υψόμετρο της επιφάνειας της λίμνης φτάνει τα 780 μέτρα. Στα νότια της λίμνης υψώνεται η κορυφή Στόλος (1.524 μ.), στα βόρεια η κορυφή Δύο Έλατα (1.028 μ.) και στα ανατολικά της η κορυφή του Γερακάρη (1.228 μ.). Η έκταση της λίμνης είναι περίπου 80 στρέμματα, η περίμετρός της φτάνει τα 1.900 μέτρα, ενώ πρόκειται για μια σχετικά βαθειά λίμνη για το μέγεθος της, με μέγιστο βάθος τα 30 μέτρα. Η έκταση, η ακτογραμμή και το βάθος αυξομειώνονται σχερικά, ανάλογα με την εποχή και το ύψος των βροχοπτώσεων. Η λίμνη Τσιβλού είναι από τις λίγες ορεινές, φυσικές λίμνες της χώρας μας, παρότι μοιάζει περισσότερο με τεχνητή λίμνη που προήλθε από ανθρώπινη παρέμβαση. Η τυχαία δημιουργία της λίμνης ανάγεται της χρονιές του 1913 και του 1914 και οφείλεται στις έντονες κατολισθήσεις. Μέχρι τότε, στο μέρος που βρίσκεται σήμερα η λίμνη, απλωνόταν μια μικρή κοιλάδα που την διέσχιζε ο ποταμός Κράθης. Εκείνη την εποχή, στη γύρω περιοχή, συνέβη μια μεγάλη κατολίσθηση και τεράστιοι όγκοι χώματος που κατέβηκαν από τον Στόλο κατέστρεψαν το χωριό της Συλίβαινας και μέρος του οικισμού του Τσιβλού. Τα χώματα κάλυψαν επίσης την κοίτη του ποταμού Κράθη δημιουργώντας ένα φυσικό φράγμα που κράτησε τα νερά, τα οποία σχημάτισαν δύο κοντινές λίμνες, τη λίμνη του Τσιβλού και τη λίμνη του Κράθη. Τα χώματα που κρατούσαν τα νερά της λίμνης του Κράθη γρήγορα κατέρρευσαν, ενώ αντίθετα η λίμνη του Τσιβλού παρέμεινε σχεδόν αναλλοίωτη καθώς ο όγκος των νερών ήταν μικρός και τα υλικά της κατολίσθησης αντέξανε τη πίεση. Αρχικά το μέγεθος της λίμνης ήταν σχεδόν διπλάσιο από το σημερινό και το βάθος της έφτανε τα 77 μέτρα που σημαίνει ότι η επιφάνεια της ήταν 47 μέτρα ψηλότερα από το σημερινό της υψόμετρο. Πλέον τα νερά της λίμνης τροφοδοτούνται από δύο υπόγειες πηγές και τρία ρέματα που κατεβαίνουν από τις πλαγιές, ενώ υπόγειες εκροές οδηγούν μια ποσότητα νερών προς τον Κράθη. Η λίμνη Τσιβλού θεωρείται ως μία από τις ομορφότερες μικρές, ορεινές λίμνες της χώρας μας, καθώς βρίσκεται στη μέση ενός όμορφου, μεικτού δάσους, ενώ αποτελεί έναν σημαντικό οικότοπο του Εθνικού Πάρκου Χελμού-Βουραϊκού.

Λόγω του νεαρού της ηλικίας της η λίμνη δεν έχει ακόμα αναπτύξει πλούσια υδρόβια βλάστηση. Στα ρηχά της σημεία περιμετρικά, απλώνονται μόνο λίγες καλαμιές και βούρλα. Πάνω από τη λίμνη αναπτύσσονται δάση με χαλέπιο πεύκη, μαυρόπευκα και έλατα, καθώς το υψόμετρο στο οποίο βρίσκεται η λίμνη αποτελεί το όριο ανάμεσα σε δύο διαφορετικές ζώνες βλάστησης. Άλλα δέντρα γύρω από τη λίμνη είναι οι ιτιές, τα πλατάνια, τα πουρνάρια, οι χνουδοβελανιδιές και οι λεύκες. Η βλάστηση συμπληρώνεται με σπάρτα, λαδανιές, φτέρες, αφάκες, θυμάρια, κισσούς, κ.ά. Κοντά στη λίμνη, στα ανοίγματα και κάτω από τα δέντρα φυτρώνουν πολλά ενδιαφέροντα φυτά της περιοχής. Από αυτά ξεχωρίζουν το αγριόσκορδο Allium achaium, η κενταύρια Centaurea achaia subsp achaia, το κολχικό Colchicum peloponnesiacum, ο Echinops sphaerocephalus subsp taygeteus, το κυκλάμινο Cyclamen rhodium subsp peloponnesiacum, η Saxifraga taygetea, ο Carduus tmoleus subsp cronius και το βαλσαμόχορτο Hypericum vesiculosum. Άλλα είδη της περιοχής είναι το Equisetum telmateia, το Myriophyllum spicatum, η Euphrasia salisburgensis, το Epilobium tetragonum, το κυκλάμινο Cyclamen hederifolium subsp hederifolium, η κενταύρια Centaurea spruneri, το Teucrium capitatum subsp capitatum, ο Sambucus nigra, το αγριογαρύφαλλο Dianthus viscidus, το Helichrysum luteoalbum, η Consolida ajacis, το Cirsium candelabrum, η Melissa officinalis subsp altissima, ο Stachys parolinii, ο Sideritis purpurea, το Cirsium arvense και οι ορχιδέες Cephalanthera longifolia, Spiranthes spiralis, Dactylorhiza saccifera, Serapias bergonii, Ophrys delphinensis, Ophrys apifera και Ophrys spruneri.

Η περιοχή είναι σημαντικό ενδιαίτημα για την ορνιθοπανίδα. Εδώ μπορεί κανείς να παρατηρήσει ταυτόχρονα διάφορα παρυδάτια πουλιά, αλλά και είδη του δάσους. Στη λίμνη σταθμεύουν σταχτοτσικνιάδες, νυχτοκόρακες, κρυπτοτσικνιάδες και κορμοράνοι. Συχνή είναι η παρουσία από τα νανοβουτηχτάρια, τις νερόκοτες και τις φαλαρίδες, ενώ έχουν αναφερθεί και πρασινοκέφαλες πάπιες. Από τα αρπακτικά στην περιοχή απαντώνται φιδαετοί, σφηκιάρηδες, γερακίνες, ξεφτέρια, διπλοσάινα, πετρίτες και βραχοκιρκίνεζα και από τα νυχτόβια αρπακτικά, μπούφοι, χουχουριστές και κουκουβάγιες. Στις όχθες και στις καλαμιές παρατηρεί κανείς αλκυόνες, ποταμοσφυριχτές, ακτίτες, μπεκατσίνια, νεροκελάδες, σταχτοσουσουράδες, λευκοσουσουράδες και ψευταηδόνια. Άλλα πουλιά της περιοχής είναι οι μπεκάτσες, τα τρυγόνια, οι φάσσες, οι κούκοι, οι βουνοσταχτάρες, οι τσαλαπετεινοί, οι μεσαίοι δρυοκολάπτες, οι δεντροσταρήθες, τα βραχοχελίδονα, τα σταβλοχελίδονα, οι τρυποφράχτες, οι θαμνοψάλτες, τα αηδόνια, οι καρβουνιάρηδες, οι σταχτοπετρόκληδες, οι καστανολαίμηδες, οι μαυρολαίμηδες, οι τσίχλες, οι γερακότσιχλες, οι μελωδοτσιροβάκοι, οι κοκκινοτσιροβάκοι, οι λιοστριτσίδες, οι δεντροφυλλοσκόποι, οι πυρροβασιλίσκοι, οι χρυσοβασιλίσκοι, οι δρυομυγοχάφτες, οι γαλαζοπαπαδίτσες, οι ελατοπαπαδίτσες, οι κλειδωνάδες, οι δεντροτσοπανάκοι, οι αετομάχοι, οι κίσσες, οι καρδερίνες, οι φλώροι, τα σκαρθάκια,  οι κοκκοθραύστες, οι σταυρομύτες, τα σιρλοτσίχλονα, τα φανέτα και τα βουνοτσίχλονα.

Στη λίμνη ζούνε διάφορα αμφίβια, όπως σαλαμάνδρες, πρασινόφρυνοι, φρύνοι, δεντροβάτραχοι, γραικοβάτραχοι και βαλκανοβάτραχοι. Η ερπετοπανίδα της περιοχής είναι ιδιαίτερα πλούσια και περιλαμβάνει ποταμοχελώνες, βαλτοχελώνες, κρασπεδωτές χελώνες, μεσογειακές χελώνες, κεφαλονίτικα κονάκια, ελληνικά κονάκια, τυφλίτες, μοραϊτόσαυρες, γραικόσαυρες, τρανόσαυρες, σιλιβούτια, πελοποννησιακές γουστέρες, βαλκανόσαυρες του Ιονίου, αβλέφαρους, στεφανοφόρους, λαφιάτες, δεντρογαλιές, σαπίτες, νερόφιδα, λιμνόφιδα, αγιόφιδα, σαΐτες, σπιτόφιδα και οχιές. Από τα θηλαστικά ξεχωρίζει η μόνιμη παρουσία της βίδρας που κινείται μεταξύ της λίμνης και του ποταμού Κράθη. Σημαντική είναι η επιστροφή μετά από πολλά χρόνια του τσακαλιού, ενώ άλλα είδη είναι οι αλεπούδες, οι ασβοί, οι νυφίτσες, οι λαγοί, τα πετροκούναβα, οι σκαντζόχοιροι και οι αγριόχοιροι. Σημαντική είναι επίσης η παρουσία των δασομυωξών, των δεντρομυωξών και των σπάνιων νανοκρικέτων (Cricetulus migratorius) που ζούνε στο κοντινό δάσος. Στη γύρω περιοχή ζούνε και σημαντικά είδη λεπιδόπτερων, όπως τα Agrodiaetus pelopi, Agrodiaetus nephohiptamenos και Lampides boeticus.

Η ιχθυοπανίδα περιλαμβάνει μόνο ένα αυτόχθονο είδος που εγκλωβίστηκε στη λίμνη, τον ποταμοκέφαλο της Πελοποννήσου (Squalius peloponensis). Τα υπόλοιπα είδη έχουν εισαχθεί στη λίμνη από τον άνθρωπο και είναι ο κυπρίνος (Cyprinus carpio), το κουνουπόψαρο (Gambousia holbrooki), ο σπάνιος στυμφαλικός πελασγός (Pelasgus stymphalicus) και η αμερικανική πέστροφα (Oncorhynchus mykis). Τέλος, στη λίμνη Τσιβλού ζούνε καραβίδες του είδους Astacus fluviatilis και ενδημικοί της Πελοποννήσου ποταμοκάβουρες (Potamon pelops), ενώ υπάρχουν αναφορές για την παρουσία του ξενικού, χωροκρατικού δίθυρου μαλακίου Dreissena polymorfa.