Ένας από τους πιο σημαντικούς εσωτερικούς υγροτόπους της Πελοποννήσου που παρότι με τα χρόνια έχει απολέσει την οικολογική του αξία, καταφέρνει να συγκεντρώνει, μέχρι και σήμερα, πολλά σπουδαία είδη της ορνιθοπανίδας. Η λίμνη Τάκα βρίσκεται σε υψόμετρο 657 μέτρων στα νότια του Μαντινειακού οροπεδίου, νότια της Τρίπολης. Στα ανατολικά απλώνεται το οροπέδιο της Τεγέας, στα βόρεια χωρίζεται από τις πεδιάδες μέσω ενός μικρού λόφου, ενώ στα νότια και στα δυτικά υψώνονται ήρεμοι λόφοι. Πρόκειται για μια περιοδικά κατακλυζόμενη λίμνη που δημιουργείται μέσα σε ένα τεκτονικό βύθισμα, το οποίο με τη σειρά του τροφοδοτείται με βρόχινο νερό, πηγές και ρέματα, με μεγαλύτερο το Βαλτετσόρεμα. Στη συνέχεια η περιοχή αποστραγγίζεται μέσα από ένα σύστημα από πολλές καταβόθρες και τα νερά καταλήγουν στον Αλφειό ποταμό και στον Αργολικό κόλπο. Έτσι η επιφάνεια της λίμνης Τάκας αυξομειώνεται με αποτέλεσμα στα μέσα του χειμώνα να φτάνει τα 6.000 στρέμματα, ενώ το καλοκαίρι ξεραίνεται τελείως και χρησιμοποιείται σαν βοσκότοπος. Η ονομασία της λίμνης προέρχεται από τα χρόνια της Φραγκοκρατίας και οφείλεται στην ιταλική λέξη «tacca» που σημαίνει άνοιγμα εδάφους.

Η λίμνη Τάκα είναι ένα από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα σταδιακής υποβάθμισης ενός μοναδικού, άγριου οικοσυστήματος. Στην περιοχή κατασκευάστηκε ταμιευτήρας με σκοπό την συγκράτηση των νερών και την αγροτική αξιοποίηση των γύρω χωραφιών. Ο ταμιευτήρας που έχει τραπέζιο σχήμα και περίμετρο 4,4 χλμ. έχει αλλοιώσει δια παντός το τοπίο της περιοχής. Η ειρωνία μάλιστα είναι ότι το έργο βαφτίστηκε περιβαλλοντικό προκειμένου να λάβει χρηματοδότηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η συγκράτηση των νερών σε συνδυασμό με το ανεξέλεγκτο κυνήγι κατά τη διάρκεια του χειμώνα έχει σαν αποτέλεσμα να λιγοστέψουν σε μεγάλο βαθμό τα χιλιάδες πουλιά που την επισκέπτονταν στο παρελθόν. Είναι βέβαιο ότι η έντονη άρδευση σε λίγα χρόνια θα εξαφανίσει εντελώς τη λίμνη, καθώς πλέον, ακόμα και το χειμώνα, οι περιοχές γύρω από τον ταμιευτήρα μαζεύουν ελάχιστα νερά. Είναι πραγματικά λυπηρό πώς μετατρέπουμε αριστοτεχνικά μια έκταση πλημμυρισμένων υγρολίβαδων, μοναδικής περιβαλλοντικής αξίας, σε ένα γιγάντιο κουβά νερού που με τη σειρά του δεν θα αργήσει να στερέψει.

Οι βλάστηση στους λόφους γύρω από τη λίμνη αποτελείται από φρύγανα με κυρίαρχο είδος το πουρνάρι, αλλά και γκορτσιές, ασφάκες, κοκορεβυθιές, αγριοτριανταφυλλιές, βατομουριές και κράταιγους. Στον κάμπο, γύρω από τη λίμνη, υψώνονται μοναχικές λεύκες, συστάδες από άσπρες ιτιές και λίγα σφενδάμια. Παλιότερα η λίμνη γέμιζε με νούφαρα, τα οποία τώρα έχουν περιοριστεί σημαντικά. Μέσα στα νερά φυτρώνουν διάφορα υδροχαρή φυτά, όπως οι νεραγκούλες  Ranunculus marginatus και R. rionii, το Alisma plantago-aquatica, το Eleocharis palustris, ο Potamogeton gramineus, η Chara globularis, κ.ά.  Άλλα ενδιαφέροντα φυτά της γύρω περιοχής είναι το Rorippa sylvestris, ο κρόκος Crocus biflorus melantherus, το κολχικό Colchicum cupani, το Lythrum salicaria, η φριτιλάρια Fritillaria graeca, η Bellevalia dubia, η ίριδα Iris unguicularis, η κενταύρια Centaurea raphanina mixta, το ορνιθόγαλο Ornithogalum nutans, η καμπανούλα Campanula spatulata topaliana, η τουλίπα Tulipa orphanidea, η Alkanna tinctoria, και οι ορχιδέες Spiranthes spiralis, Anacamptis pyramidalis, A. coriophora fragrans, Ophrys heldreichii, O. mammosa, O. spruneri και O. lutea.

Η Τάκα εξακολουθεί να είναι ένας από τους σημαντικότερους σταθμούς των πουλιών κατά την εαρινή μετανάστευση. Στην περιοχή έχει καταγραφεί η παρουσία σημαντικών αρπακτικών, όπως βασιλαετοί, φιδαετοί, καλαμόκιρκοι, λιβαδόκιρκοι, σπιζαετοί, γερακίνες, πετρίτες, ξεφτέρια, βραχοκιρκίνεζα, σπάνια κιρκινέζια και κουκουβάγιες. Παλιότερα στη περιοχή φωλιάζανε πελαργοί. Από τα πουλιά που προσελκύονται από τα νερά ξεχωρίζουν ο μικροτσικνιάς, ο λευκοτσικνιάς, ο κρυπτοτσικνιάς, ο νυχτοκόρακας, η πρασινοκέφαλη πάπια, οι καπακλήδες, η χαλκόκοτα, ο καλαμοκανάς, ο μαχητής, το μαυρογλάρονο, το νανογλάρονο, ο λασπότρυγγας και η αλκυόνη, ενώ σποραδικές είναι οι επισκέψεις βουβόκυκνων. Άλλα πουλιά που εμφανίζονται στη περιοχή είναι οι καρδερίνες, οι μικρογαλιάντρες, οι τσιφτάδες, οι αετομάχοι, οι φλώροι, οι καλόγεροι, οι κοκκινολαίμηδες, οι μουστακοτσιροβάκοι και οι μαυροτσιροβάκοι.

Τα αμφίβια περιλαμβάνουν κοινούς τρίτωνες, βαλκανοβάτραχους και δεντροβάτραχους, ενώ από τα ερπετά συναντάει κανείς πελοποννησιακές γουστέρες, τρανόσαυρες, βαλκανόσαυρες του Ιονίου, σαπίτες, νερόφιδα, οχιές, κ.ά. Ιδιαίτερα σημαντική είναι η παρουσία δύο μικρών, σπάνιων θηλαστικών στην περιοχή, του νανοκρικέτου (Cricetulus migratorius) και της λευκονυχτερίδας (Pipistrellus kuhli). Άλλα θηλαστικά της περιοχής είναι η αλεπού, το κουνάβι, η νυφίτσα, ο λαγός και ο σκαντζόχοιρος, ενώ πολύ σημαντική είναι η περιστασιακή εμφάνιση τσακαλιών. Η ιχθυοπανίδα της λίμνης περιλαμβάνει τον ενδημικό της Πελοποννήσου στυμφαλικό πελασγό (Pelasgus stymphalicus), το γριβάδι (Cyprinus carpio), την δρομίτσα (Rutilus panosi), τον λουρογωβιό (Economidichthys pygmaeus), το κουνουπόψαρο (Gambusia holbrooki), την πεταλούδα (Carassius gibelio) και το ηλιόψαρο (Lepomis gibbosus). Στη Τάκα ζει και ένα ενδημικό είδος λιμναίου γαστερόποδου το Bithynia hellenica.