Η πολυπρόσωπη Όχη είναι ένας ορεινός όγκος που αναδύεται επιβλητικά από τη θάλασσα του Αιγαίου και εντυπωσιάζει από τον μεγάλο πλούτο ενδημικής χλωρίδας και πανίδας που φιλοξενεί. Η Όχη είναι το βουνό που διαμορφώνει το νοτιότερο άκρο της Εύβοιας και παρότι δεν φτάνει σε μεγάλα υψόμετρα, η θέση, το σχήμα και η γεωμορφολογία που την χαρακτηρίζουν, την προικίζουν και με ένα πλήθος από διαφορετικά οικοσυστήματα. Το σχήμα της Όχης είναι σχεδόν κυκλικό, σε μια περίμετρο περίπου 90 χλμ., με τον όγκο της να διαγράφεται ξεκάθαρα στο τοπίο, όπως σβήνει στη θάλασσα. Στα βόρεια και στα ανατολικά σχηματίζει πολλά φαράγγια και απότομες πλαγιές, στα νότια καταλήγει στον μεγάλο Κόλπο της Καρύστου και στην αρχή του Νότιου Ευβοϊκού κόλπου και στα δυτικά συνεδέεται με την υπόλοιπη Εύβοια μέσω διαδοχικών λόφων. Το μέγιστο υψόμετρο του βουνού είναι τα 1.398 μέτρα στον Προφήτη Ηλία και ακολουθεί η Γιούδα (1.386 μ.) και άλλες μικρότερες κορυφές με πιο σημαντικές την Μπούμπλια, την Τσιγκαθιά, την Κερασιά, τη Νεράιδα, το Αηδόνι, τη Πρόκα και την Μηλιά. Η Όχη έχει δύο κύρια πρόσωπα: το βόρειο που είναι άγριο και κατάφυτο και το νότιο που είναι πιο ήρεμο και ξερό. Η γεωλογική φυσιογνωμία του βουνού διακρίνεται για τα μεταμορφωμένα σχιστολιθικά πετρώματα από τα οποία προέρχονται οι περίφημες πλάκες Καρύστου. Στην γεωλογία και το κλίμα οφείλεται και η διαδοχική παρουσία πολλών μικρών ποταμών-ρεμάτων, όπως ο Λάλας, ο Πλύστρας, ο Ρηγιάς, ο Δημοσάρης, το Βαθύρεμα, της Αρχάμπολης, του Πλατανιστού, του Κομήτου, των Αντιών, της Πορφύρας, του Καρκαλά και των Γκιάλπηδων. Στο απώτερο βορειοανατολικό σημείο της περιοχής βρίσκεται το διάσημο ακρωτήριο του Καφηρέα ή αλλιώς το Καβοντόρο. Το βουνό είναι διάσημο για τα μυστηριώδη δρακόσπιτα, τα μεγαλιθικά κτίσματα των αρχαίων κατοίκων της περιοχής, με το πιο μεγαλόπρεπο από αυτά να είναι χτισμένο κοντά στην ψηλότερη κορυφή της Όχης. Η περιοχή είναι από τις σχετικά πιο απομονωμένες στην Ελλάδα και έτσι διατηρεί ακόμα τόσο την άγρια φυσιογνωμία της, όσο και πολλά πανάρχαια στοιχεία του λαϊκού πολιτισμού. Τα μεγάλα φαράγγια του Δημοσάρη, του Αγίου Δημητρίου, της Αρχάμπολης και του Πλατανιστού, ο Καστανόλογγος με τις μεγαλόπρεπες καστανιές, οι άγριες κορυφές του βουνού, η μαγική κοιλάδα των Ρουκλίων, τα άγρια βουνά του Καβοντόρο και οι ήρεμες παραλίες του κόλπου της Καρύστου συνθέτουν μέσα σε μια μικρή, αλλά σχετικά δύσκολη σε πρόσβαση έκταση, την μοναδική φυσιογνωμία της Όχης. Δυστυχώς η περιοχή βρίσκεται κάτω από την απειλή εγκατάστασης δεκάδων ανεμογεννητριών κάτι που όχι μόνο θα αλλάξει το ανέγγιχτο μέχρι τώρα μαγευτικό τοπίο, αλλά και θα καταστρέψει έναν από τους σημαντικότερους μεταναστευτικούς σταθμούς της ορνιθοπανίδας. Στις περιοχές μάλιστα που προτείνεται η εγκατάσταση των ανεμογεννητριών φυτρώνουν εξαιρετικά σπάνια είδη της χλωρίδας, φυτά που η χώρα μας έχει δεσμευθεί με διεθνείς συμβάσεις να προστατεύει.

Η χλωρίδα της Όχης και της ευρύτερης περιοχής περιλαμβάνει περισσότερα από 700 είδη, ενώ το χαρακτηριστικό της είναι η παρουσία από πολλά ενδημικά φυτά του βουνού και της Εύβοιας. Στις δασωμένες πλαγιές και τα ρέματα κυριαρχούν τα μεγάλα πλατάνια, οι οστριές, οι φράξοι, οι αριές, τα αρκουδοπούρναρα, τα σφενδάμια, οι σορβιές, οι κουμαριές, τα ρείκια, τα σκίνα, τα πουρνάρια, οι ιτιές, οι λιγαριές και οι πικροδάφνες. Στα πιο ξερά σημεία αναπτύσσονται τα φρύγανα με εκπροσώπους τις αφάνες, τις αστοιβές, τις ασφάκες, τους φλώμους και τις αγριελιές. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει ο Καστανόλογγος, το υπόλειμμα ενός αρχαίου δάσους στα νοτιοανατολικά της κορυφής που αποτελείται από υπεραιωνόβιες καστανιές, αλλά και τα λίγα άτομα του σπάνιου ίταμου γύρω από τις κορφές. Ενδημικά είδη της περιοχής είναι η  Armeria johnsenii, η καμπανούλα Campanula celsii subsp carystea, το αγριόσκορδο Allium karistanum, η κενταύρια Centaurea carystea, η Asperula brachyphylla και ο Stachys euboica. Ενδημικά φυτά της Εύβοιας που απαντώνται στην περιοχή είναι το τσάι Sideritis euboea, οι βιόλες Viola euboea και Viola dirphya, η Scutellaria goulimyi, η Inula subfloccosa, το κολχικό Colchicum euboeum, το Cirsium heldreichii subsp euboicum, η καμπανούλα Campanula constantinii και η Asperula lutea subsp euboea. Άλλα ενδιαφέροντα είδη της Όχης είναι η παιώνια Paeonia mascula subsp hellenica, η Malcolmia macrocalyx subsp scyria, η Primula vulgaris subsp rubra, το κολχικό Colchicum macrophyllum, η φριτιλάρια Fritillaria ehrhartii, το Cerastium runemarkii, το Cerastium candidissimum, ο κρόκος Crocus nivalis, το Erysimum senoneri, το Goniolimon sartorii, η Arenaria filicaulis subsp graeca, οι σιληνές Silene spinescens και Silene pentelica, η Noccaea boeotica, η Inula verbascifolia subsp methanaea, το αγριογαρύφαλλο Dianthus diffusus, η Armeria canescens, το υπερικό Hypericum olympicum, η καμπανούλα Campanula spatulata subsp spatulata, το γεράνι Geranium peloponesiacum, η Phacelia tanacetifolia, η κενταύρια Centaurea spinosa, η Anchusella variegata, η Ajuga orientalis subsp orientalis, το Alisma lanceolatum, οι ίριδες Iris unguicularis subsp cretensis και Iris tuberosa, το Doronicum orientale, η Veronica beccabunga subsp beccabunga και οι φλώμοι Verbascum boissieri και Verbascum delphicum. Στο βουνό συναντάει κανείς και πολλές ορχιδέες, όπως τις Dactylorhiza saccifera, Limodorum abortivum, Platanthera chlorantha, Serapias bergonii, Orchis laxiflora, Orchis anthropophora, Orchis italica, Oprhys ferrum-equinum και Oprhys tenthredinifera.

Η Όχη και η περιοχή του Καβοντόρο αποτελούν ένα από τα σημαντικότερα μεταναστευτικά περάσματα των πουλιών στη χώρα μας. Στην περιοχή έχουν παρατηρηθεί περισσότερα από 220 είδη της ορνιθοπανίδας. Στα ψηλότερα σημεία ζούνε πετροπέρδικες, στον κάμπο της Καρύστου φωλιάζουν τα σπάνια κουφαηδόνια, ενώ στη περιοχή εμφανίζονται περιστασιακά και τα όρνεα. Στις θάλασσες και στα βράχια ζουν σπάνιοι αιγαιόγλαροι, αρτέμηδες, μύχοι και θαλασσοκόρακες, ενώ στα ανοιχτά του Καβοντόρο πετούν οι ακριβοθώρητοι υδροβάτες. Στα ρέματα ζουν νεροκότσυφες, σταχτοσουσουράδες και αλκυόνες και στα κάθετα βράχια των φαραγγιών κάνουν τις φωλιές τους οι μπούφοι. Από τα αρπακτικά εδώ φωλιάζουν σπιζαετοί, φιδαετοί, γερακίνες, πετρίτες, μαυροπετρίτες, ξεφτέρια και βραχοκιρκίνεζα, ενώ χρυσαετοί, γερακαετοί, καλαμόκιρκοι, λιβαδόκιρκοι, στεπόκιρκοι, σφηκιάρηδες και αετογερακίνες σταθμεύουν κατά την μετανάστευση. Άλλα είδη της περιοχής είναι η μπεκάτσα, το τρυγόνι, ο κούκος, η τυτώ, η κουκουβάγια, το γυδοβύζι, η σταχτάρα, η ωχροσταχτάρα, το βραχοχελίδονο, ο τσαλαπετεινός, ο στραβολαίμης, ο κορυδαλλός, η δεντροσταρήθρα, η ωχροκελάδα, η δεντροκελάδα, ο τρυποφράχτης, ο κοκκινολαίμης, το αηδόνι, ο καρβουνιάρης, η ασπροκωλίνα, ο γαλαζοκότσυφας, ο πυρροκότσυφας, η τσίχλα, ο αιγαιοτσιροβάκος, ο θαμνοτσιροβάκος, ο κοκκινοτσιροβάκος, ο μαυροτσιροβάκος, το ψευταηδόνι, ο σταχτομυγοχάφτης, η γαλαζοπαπαδίτσα, ο βραχοτσοπανάκος, ο κοκκινοκεφαλάς, η κίσσα, το κοράκι, το φανέτο, ο φλώρος, το σκαρθάκι, ο αμπελουργός, το φρυγανοτσίχλονο και το σιρλοτσίχλονο.

Τα αμφίβια του βουνού αντιπροσωπεύονται από σαλαμάνδρες, πρασινόφρυνους, φρύνους, δεντροβάτραχους, γραικοβάτραχους και κιτρινομπομπίνες. Η ερπετοπανίδα της Όχης είναι πλούσια και περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, μεσογειακές χελώνες, κρασπεδωτές χελώνες, ποταμοχελώνες, κονάκια, τυφλίτες, σαμιαμίδια, τρανόσαυρες, σιλιβούτια, τοιχογουστέρες, αβλέφαρους, λιακόνια, έφιους, λαφιάτες, δεντρογαλιές, σαπίτες, νερόφιδα, σαΐτες, αγιόφιδα, σπιτόφιδα και οχιές. Η πανίδα των θηλαστικών αποτελείται από αλεπούδες, κουνάβια, νυφίτσες, σκαντζόχοιρους, δασομυωξούς και πολλά είδη νυχτερίδων, ενώ είναι σημαντικό ότι στα ρέματα ζει ακόμα η βίδρα. Οι απότομες βραχώδεις ακτές που περιβάλλουν το βουνό φιλοξενούν μεσογειακές φώκιες, ενώ το Καβοντόρο είναι γνωστό πέρασμα για διάφορα είδη κητωδών και ιδιαίτερα των ρινοδέλφινων. Στην περιοχή ζει το μεγαλύτερο ορθόπτερο της Ελλάδας, ο γρύλος Saga hellenica, αλλά και σημαντικά είδη πεταλούδων, όπως η Zerynthia polyxena, η Danaus chrysippus, η Charaxes jasius, η Limenitis reducta, η Euplagia quadripunctaria, η Issoria lathonia και η Saturnia pavonina. Τέλος, εδώ απαντώνται η Euboeana castaneivaga, ένα ενδημικό τζιτζίκι της Εύβοιας και της Άνδρου και το Dolichopoda cassagnaui, ένα στενότοπο ενημικό δολιχόποδο που ζει αποκλειστικά στο σπήλαιο της Αγίας Τριάδας στη Κάρυστο.