Βαρνούντας

Photo Gallery

 

Μία εντυπωσιακή οροσειρά στην εσχατιά της χώρας που διακρίνεται για τα πλούσια δάση, τα πολλά ρέματα και τα μεγάλα αλπικά λιβάδια που φιλοξενούν μια πλούσια σε ενδημικά και σπάνια είδη χλωρίδα και πανίδα. Ο Βαρνούντας, που αναφέρετε και ως Βαρνούς, απλώνεται στα βορειοδυτικά του νομού Φλώρινας, ακριβώς πάνω στα σύνορα με την ΠΓΔΜ. Το βουνό αποτελεί την νότια κατάληξη του μεγάλου ορεινού συγκροτήματος Περιστέρι Μοναστηρίου (Πέλιστερ ή Μπάμπα στα σλαβικά), ο κύριος όγκος του οποίου απλώνεται στη γειτονική χώρα με τις ψηλότερες κορυφές να απέχουν μόλις 13 χλμ. σε ευθεία γραμμή από τα σύνορα. Στα δυτικά του βουνού βρίσκονται οι λίμνες των Πρεσπών με τις πλαγιές του Βαρνούντα να προσφέρουν μοναδικές θέσεις θέασης προς την λεκάνη που δημιουργούν οι δύο λίμνες. Στα βόρεια ενώνεται με τον υπόλοιπο όγκο του Πέλιστερ και στα ανατολικά οι πρόποδες του βουνού καταλήγουν στη πεδιάδα της Φλώρινας. Στα νότια ενώνεται με το Βίτσι μέσω του αυχένα της Βίγλας Πισοδερίου και κοιτάει το όρος Τρικλάριο ή Σφήκα που υψώνεται πάνω από τη Μικρή Πρέσπα. Η έκταση του Βαρνούντα εντός της ελληνικής επικράτειας φτάνει τα 180 τ.χλμ. Ψηλότερη κορυφή του βουνού είναι το Κίτσεβο ή Δεσποτικό (2.330 μ.) που ακολουθείται από τις κορυφές Μπελαβόδα (2.179 μ.), Κίρκο (2.155 μ.), Ελάτια (2.128 μ.), Τσούτσε (2.120 μ.), Μουτσάρα (2.113 μ.), Γκόρτσε Τούμπα (2.090 μ.), Ποτίστρες (2.065 μ.), Μπαλτάν (2.049 μ.) και άλλες ανώνυμες κορυφές που υψώνονται πάνω από τα 2.000 μέτρα. Το βουνό διακρίνεται για τα πολλά υδάτινα ρεύματα με κυριότερο το ποτάμι του Αγίου Γερμανού στα δυτικά που δημιουργείται από τα ρέματα Μπελαβόδα, Γιοβάνιτσα και Σιρόκα και εκβάλλει στην Μεγάλη Πρέσπα. Προς τα δυτικά κατεβαίνουν και τα ρέματα Καλλιθιώτικο, Λευκωνιώτικο και του Μηλιώνα που εκβάλλουν στην Μικρή Πρέσπα. Από τον Βαρνούντα πηγάζουν άλλα δύο μεγάλα ποτάμια, ο Λαδοπόταμος που κατεβαίνει προς τα νότια περνώντας μέσα από τα Κορέστεια και ο μεγάλος χείμαρρος Ακρίτας στα ανατολικά, ο οποίος ενώνεται χαμηλότερα με τον Εριγώνα. Κύρια πετρώματα του βουνού είναι οι γρανίτες, οι γνεύσιοι και τα κρυσταλλικά πετρώματα, ενώ το πυριτικό υπόστρωμα δημιουργεί τις συνθήκες για την παρουσία πολλών σπάνιων ειδών της χλωρίδας. Στους δυτικούς πρόποδες του βουνού, είναι χτισμένα τα όμορφα χωριά των Πρεσπών: Άγιος Γερμανός, Καλλιθέα, Μηλιώνας, Λευκώνας και Πλατύ τα οποία διακρίνονται για τα πολλά λαογραφικά στοιχεία και αξιοθέατα. Ο Βαρνούντας συνορεύει με το Εθνικό Πάρκο Πρεσπών και έτσι έχει μελετηθεί εκτενώς για την βιοποικιλότητα του. Πρόκειται για μία από τις πιο άγριες και παρθένες περιοχές της Ελλάδας.
 
Η βλάστηση στα χαμηλά του βουνού αποτελείται από δάση με πλατύφυλλες βελανιδιές (Quercus frainetto) με εξέχουσα την παρουσιά της μακεδονικής δρυός (Quercus trojana subsp trojana) στα πιο ψηλά. Στις ίδιες περιοχές οι οστριές, οι γάβροι, τα σφενδάμια και άλλα πλατύφυλλα ενώνονται με τα παρόχθια δάση των σκλήθρων. Πιο ψηλά το βουνό καλύπτεται από και μεικτά δάση οξιάς και λευκής ελάτης (Abies alba), ενώ ένα από τα χαρακτηριστικά του βουνού είναι και οι θαμνότοποι από πυξούς (Buxus sempervirens). Σε διάφορα σημεία του βουνού εμφανίζονται διάσπαρτες πανέμορφες σημύδες. Ο Βαρνούντας είναι ένας βοτανικός παράδεισος που συνδέει τις βόρειες περιοχές της Ευρώπης με τη νότια Ελλάδα και διακρίνεται από την παρουσία πολλών σπάνιων φυτών. Τα πιο σημαντικά από αυτά είναι το Heracleum orphanidis, η Pinguicula balcanica subsp balcanica, το Geum montanum, η Saxifraga pedemontana subsp cymosa, η Saxifraga stellaris subsp engleri, η Tozzia alpina subsp carpathica, η Gentiana punctata, η Gentiana lutea, ο κρίνος Lilium albanicum, το Epilobium vernonicum, η Pedicularis leucodon subsp leucodon, οι βιόλες Viola eximia subsp eximia και Viola velutina, η Ramonda serbica, ο κρόκος Crocus cvijicii, το Sempervivum ruthenicum, η Alkanna pulmonaria, η Bruckenthalia spiculifolia, η Anemone nemorosa, ο Trollius europaeus, η Lesquereuxia syriaca, η Potentilla aurea subsp chrysocraspeda, η Adoxa moschatellina, το Chrysosplenium alternifolium, το αγριογαρύφαλλο Dianthus myrtinervius subsp myrtinervius, τα γεράνια Geranium aristatum και Geranium reflexum, η Viscaria asterias, η Jasione orbiculata και η Telekia speciosa. Άλλα ενδιαφέροντα είδη του βουνού είναι το αγριόσκορδο Allium oleraceum, το Alyssum doerfleri, το Dichoropetalum oligophyllum, ο Narcissus poeticus subsp radiiflorus, ο Tephroseris integrifolia subsp aucheri, η Noccaea lutescens, η Pedicularis brachyodonta subsp grisebachii, η Ajuga laxmannii, οι σιληνές Silene waldsteinii και Silene damboldtiana, η Stellaria alsine, το Galeobdolon montanum, το Sempervivum heuffelii, το Geum coccineum, η Achillea chrysocoma, το Aconogonon alpinum, ο Chamaecytisus eriocarpus, η Antennaria dioica, το Helichrysum plicatum, η Oxalis acetosella, η αγριοτριανταφυλλιά Rosa pendulina, το Bellidiastrum michelii, η Ballota hispanica subsp macedonica, η καμπανούλα Campanula foliosa, το Asyneuma pichleri και οι ορχιδέες Coeloglossum viride, Epipogium aphyllum, Gymnadenia conopsea, Dactylorhiza sambucina, Dactylorhiza cordigera, Neottia nidus-avis, Neottia ovata, Platanthera chlorantha, Orchis ustulata, Orchis mascula, Orchis pallens, Ophrys apifera και Ophrys epirotica.

Η ορνιθοπανίδα του βουνού περιλαμβάνει πολλά και σπάνια είδη. Στην κορυφή βρίσκεται η  ακριβοθώρητη δασόκοτα που απαντάται σε λίγες δασώδεις περιοχές των συνόρων μας. Από τα αρπακτικά εδώ συναντώνται χρυσαετοί, φιδαετοί, σφηκιάρηδες, γερακίνες, ξεφτέρια, σαΐνια, διπλοσάινα, βραχοκιρκίνεζα και δεντρογέρακα. Στις θαμνώδεις πλαγιές υπάρχουν ακόμα αρκετές πετροπέρδικες και στα χαμηλά του βουνού ζουν οι σπάνιες καμπίσιες πέρδικες. Στον Βαρνούντα ζουν επτά είδη από δρυοκολάπτες: μαύροι, πευκοδρυοκολάπτες, λευκονώτες, μεσαίοι, βαλκανικοί, πράσινοι και νανοδρυοκολάπτες. Στα δάση ζουν οι χουχουριστές και στα βράχια φωλιάζουν οι μπούφοι. Άλλα είδη του βουνού είναι οι μπεκάτσες, οι ορτυκομάνες, τα τρυγόνια, οι φάσσες, οι κούκοι, τα γιδοβύζια, οι βουνοσταχτάρες, τα βραχοχελίδονα, οι μελισσοφάγοι, οι στραβολαίμηδες, οι σταρήθρες, οι δεντροσταρήθρες, οι χιονάδες, οι δεντροκελάδες, οι τρυποφράχτες, οι νεροκότσυφες, οι χιονοψάλτες, τα αηδόνια, οι σταχτοπετρόκληδες, οι πυρροκότσυφες, οι τσίχλες, οι γερακότσιχλες, οι χιονοκότσυφες, οι γερακοτσιροβάκοι, οι βουνοτσιροβάκοι, οι θαμνοτσιροβάκοι, οι κλειδωνάδες, οι καστανοπαπαδίτσες, οι αιγίθαλοι, οι δεντροτσοπανάκοι, οι βουνοδεντροβάτες, οι αετομάχοι, οι κίσσες, οι κιτρινοκαλιακούδες, τα κοράκια, οι δεντροσπουργίτες, τα φανέτα, οι πύρρουλες, οι κοκκοθραύστες, τα χρυσοτσίχλονα, τα βλαχοτσίχλονα, και τα βουνοτσίχλονα.

Τα αμφίβια αποτελούνται από σαλαμάνδρες, μακεδονικούς τρίτωνες, φρύνους, πρασινόφρυνους, κιτρινομπομπίνες, βαλκανοβάτραχους, σβελτοβάτραχους και γραικοβάτραχους. Από τα ερπετά απαντώνται μεσογειακές χελώνες, κονάκια, πρασινόσαυρες, σαύρες της Ρούμελης, σπάνιες αμμόσαυρες, τοιχογουστέρες, γουστέρες του Ταύρου,  σπιτόφιδα, στεφανοφόροι, έφιοι, λαφιάτες, σαΐτες, αγιόφιδα, λαφιάτες του Ασκληπιού, σπάνιοι αστρίτες και οχιές. Ο Βαρνούντας είναι ένα από τα σημαντικότερα καταφύγια της αρκούδας στη χώρα μας, ενώ οι λύκοι έχουν μόνιμη παρουσία στις πιο απομακρυσμένες περιοχές. Στις ψηλές δύσβατες περιοχές έχουν απομείνει λίγα αγριόγιδα. Από τα υπόλοιπα θηλαστικά εδώ ζούνε αγριόγατοι, ζαρκάδια, βίδρες, αλεπούδες, κουνάβια, ασβοί, νυφίτσες, πολλοί σκίουροι, δασομυωξοί, λαγοί και αγριόχοιροι. Ο Βαρνούντας είναι ένα από τα κοντινότερα σημεία στη χώρα μας στην νοτιότερη κατανομή του λύγκα που ζει μόνιμα λίγα χιλιόμετρα βορειότερα στα δάση του Πέλιστερ. Αυτό σημαίνει ότι με την κατάλληλη προστασία των βιοτόπων μπορεί κάποια στιγμή να ξαναεμφανιστεί στη χώρα μας και στον Βαρνούντα αυτό το μεγαλόπρεπο αιλουροειδές.
 
 
 

Πως θα πάτε

Οι ψηλές κορυφές του Βαρνούντα προσεγγίζονται από τον Άγιο Γερμανό των Πρεσπών. Οι Πρέσπες απέχουν 45 χλμ. από την Φλώρινα και 54 χλμ. από την Καστοριά. Προσοχή στους χωματόδρομους γιατί τα λασπόνερα κάνουν το οδικό δίκτυο του βουνού αδιάβατο ακόμα και για τζιπ.

 
 

Εμφάνιση στο χάρτη

πατήστε για να δείτε το σημείο στο χάρτη
(Latitude: 40.85313833992534, Longitude:21.220962268015455)
 
 

Social Networks

 

Διαβάστε επίσης

Τζουμέρκα (Αθαμανικά Όρη)

Τα Αθαμανικά Όρη, ή αλλιώς τα περήφανα Τζουμέρκα, είναι ένας μεγάλος ορεινός όγκος της Κεντρικής Πίνδου με ποικιλόμορφο τοπίο, πλούσια βλάστηση στα χαμηλά και όμορφα αλπικά οροπέδια.

Τύμφη (Γκαμήλα)

Ο ορεινός όγκος της Τύμφης με τις αγέρωχες, ψηλές κορυφές είναι για πολλούς το πιο εντυπωσιακό ορεινό συγκρότημα και ένας από τους πιο πολύτιμους πυρήνες άγριας ζωής της Ελλάδας.

Πίνοβο

Ένα από τα λιγότερο γνωστά βουνά της Ελλάδας που εντυπωσιάζει καθώς ορθώνεται στο τέλος του κάμπου της Αλμωπίας, οριοθετώντας τα βόρεια σύνορα της χώρας.

Σμόλικας

Ο γίγαντας Σμόλικας, ένα από τα πιο αγαπημένα βουνά των περιπατητών, διακρίνεται για τα πυκνά του δάση, τις πολλές πηγές και τα εντυπωσιακά αλπικά τοπία με τις κορυφές, τα λιβάδια και τις όμορφες δρακόλιμνες.

 
 


 



Επιλεγμένο βίντεο

Ενημερωτικό δελτίο

Δώστε την ηλεκτρονική σας διεύθυνση (email) για να εγγραφείτε και να λαμβάνετε το ενημερωτικό μας δελτίο.