Ένας πλατύς χείμαρρος στη Φθιώτιδα που κινείται σε ήρεμους λόφους και εκτεταμένες καλλιέργειες, καταλήγοντας σε ένα από τα μεγαλύτερα συστήματα εκβολών στη χώρα μας. Ο Πλατανιάς είναι ένας χείμαρρος που ξεκινάει από τους βόρειους πρόποδες του όρους Καλλίδρομο και κατευθύνεται από τον Νότο προς το Βορρά. Το συνολικό του μήκος είναι περίπου 13 χιλιόμετρα και στο διάβα του περνάει μέσα από καλλιέργειες και χωράφια δημιουργώντας όμορφους μαιανδρισμούς. Ο χείμαρρος κινείται λίγα χιλιόμετρα δυτικότερα του οικισμού της Αγίας Τριάδας και εκβάλλει στον Μαλιακό Κόλπο δημιουργώντας μια μεγάλη αμμολωρίδα μήκους 1,5 χλμ. που γύρω της απλώνονται οι όμορφοι υγρότοποι της Αγίας Τριάδας. Λίγο πιο δυτκά και βόρεια βρίσκονται οι εκβολές του Σπερχειού και άλλων μικρών ρεμάτων δημιουργώντας μια ενιαία ακτογραμμή με εκβολές και υγροτόπους μήκους 25 χλμ, από τις μεγαλύτερες στην Ελλάδα. Ο χείμαρρος φουσκώνει και κατεβάζει πολλά νερά με κάθε βροχή, αλλά και καθόλη τη διάρκεια του χειμώνα, ενώ από το τέλος της άνοιξης και μετά σχεδόν στερεύει και μόνο κάποιες λιμνούλες με στάσιμο νερό παραμένουν. Ο Πλατανιάς έχει ενδιαφέρον από την άποψη ότι είναι ένα δυναμικό σύστημα που ανάλογα με τη ροή του νερού δημιουργεί και διαφορετικούς μαιανδρισμούς στη κοίτη του που αποτελείται αποκλειστικά από μικρό βότσαλο. Έτσι μπορεί κανείς να παρατηρήσει τα διαφορετικά «φίδια» στη κοίτη του Πλατανιά να αγκαλιάζονται, να συστρέφονται και να δημιουργούν νησίδες βλάστησης. Μια εικόνα που αλλάζει κάθε φορά και κάθε εποχή. Μπορεί η περιοχή να μοιάζει λίγο «άδεια» και λόγω της παρουσίας της Εθνικής Οδού, εντούτοις πρόκειται για έναν πολύ «ζωντανό» τόπο, γεμάτο εκπλήξεις.

Σε όλο το μήκος του ο Πλατανιάς ακολουθείται από παραποτάμια βλάστηση. Στα ψηλά και κοντά στο Καλλίδομο συναντά κανείς ιτιές, πλατάνια, σφενδάμια, βελανιδιές, καστανιές, κ.ά. Πιο χαμηλά, κοντά στο ύψος που ο χείμαρρος συναντάει την Εθνική Οδό Αθηνών-Λαμίας και μέχρι τις εκβολές του, γύρω του αναπτύσσονται λυγαριές, πικροδάφνες, πλατάνια, αγριοκάλαμα, βατομουριές και πολλά αλμυρίκια. Στις εκβολές απλώνονται μεγάλα λιβάδια από κοκκινωπές σαλικόρνιες, ενώ στο μεγαλύτερο μήκος του, ο χείμαρρος περιβάλλεται από χωράφια και καλλιέργειες, κυρίως ελαιόδεντρων. Κοντά στον χείμαρρο φυτρώνουν διάφορα φυτά, όπως το αγριόσκορδο Allium neapolitanum, το Epilobium angustifolium, ο Acinos suaveolens, το Centaurium erythraea, η Bellardia trixago, το Cirsium arvense vestitum, η Angelica sylvestris, η Prunella laciniata, το Erodium gruinum, η Lactuca viminea, η ενδημική Petrorhagia phthiotica, η Veronica serpyllifolia, κ.ά.

Ο χείμαρρος συγκεντρώνει πολλά ενδιαφέροντα είδη της ορνιθοπανίδας. Η περιοχή συγκεντρώνει πολλά αρπακτικά, καθώς τα γύρω χωράφια και οι υγρότοποι είναι ιδανικά ενδιαιτήματα. Ιδιαίτερα το φθινόπωρο σχεδόν κάθε 3-4 στύλους της ΔΕΗ, βλέπει κανείς κάποιο αρπακτικό να εποπτεύει την περιοχή. Εδώ κυνηγάνε φιδαετοί, καλαμόκιρκοι, γερακίνες, αετογερακίνες, ξεφτέρια, πετρίτες, βραχοκιρκίνεζα, γκιώνηδες και κουκουβάγιες. Στις εκβολές συγκεντρώνονται πολλά παρυδάτια είδη, όπως ψαλίδες, χουλιαρόπαπιες, κιρκίρια, πρασινοκέφαλες, σταχοτσικνιάδες, λευκοτσικνιάδες, αργυροτσικνιάδες, κρυπτοτσικνιάδες, αβοκέτες, θαλασσοσφυριχτές, νανοσκαλίδρες, λασποσκαλίδρες, καλαμοκανάδες, κ.ά. Από τα μικροπούλια ξεχωρίζουν η καλαμοποταμίδα, η τσιχλοποταμίδα, η κιστικόλη, η δεντροκελάδα, η σταρήθρα, η τσίχλα, το καλαμοτσίχλονο, ο αετομάχος, ο κοκκινοκεφαλάς, η νεροκελάδα, ο μελισσοφάγος, η καρδερίνα, ο φλώρος, το λούγαρο, ο τσιφτάς, το ψαρόνι και ο κατσουλιέρης.

Τα αμφίβια περιλαμβάνουν είδη, όπως ο κοινός φρύνος, ο πρασινόφρυνος, ο δεντροβάτραχος και ο βαλκανοβάτραχος. Η ερπετοπανίδα αποτελείται από μεσογειακές χελώνες, κρασπεδοχελώνες, αβλέφαρους, τρανόσαυρες, νερόφιδα, σπιτόφιδα, σαπίτες, δεντρογαλιές και οχιές. Η πανίδα των θηλαστικών αποτελείται από αγριόχοιρους στα ψηλά, αλεπούδες, ασβούς, κουνάβια, νυφίτσες, σκαντζόχοιρους, μυγαλές αλλά και διάφορα είδη από νυχτερίδες. Στα νερά του χειμάρρου ζούνε ακόμα και τις πιο άνυδρες εποχές το χέλι (Anguilla anguilla), ο ζαχαριάς (Aphanius fasciatus) που ζει κατά χιλιάδες κοντά στις εκβολές και το σπάνιο αττικόψαρο (Pelasgus marathonicus).